MOUNTAIN REPORT, issue #05, 2008

MOUNTAIN REPORT

Κατεβαίνοντας... τον ΟΛΥΜΠΟ

Κείμενο. Ιφιγένεια Τριανταφύλλου

Στα τέλη του καλοκαιριού επισκέφτηκα μαζί με την παρέα
μου το βουνό των Θεών και παρόλο που δεν αντίκρισα
τις γεμάτες με χιόνι κορυφές του, το τοπίο ήταν μαγικό
και χωρίς αυτό.
 

Τρεις μέρες μείναμε στο Δίον που στέκει πιστό στα πόδια
του Ολύμπου από την αρχαιότητα! Τρεις μέρες μόνο και
προλάβαμε να γεμίσουμε το μυαλό μας με εικόνες που
όμοιες τους δεν υπάρχουν πουθενά στον κόσμο.
Την πρώτη μέρα κατηφορίσαμε στον αρχαιολογικό χώρο
του Δίου. Σε μια καταπράσινη έκταση περίπου 1500
στρεμμάτων με λεύκες, πλατάνια, γεφυράκια, λιμνούλες
και ρυάκια απλώνεται ο αρχαιολογικός χώρος, ο οποίος
λόγω της πληθώρας των ευρημάτων αλλά και της
ομορφιάς της περιοχής ονομάστηκε πάρκο. 

Μέσα σ’αυτό το τεράστιο πάρκο συναντήσαμε αρχικά το μουσείο.
Δεξιά και πίσω από αυτό, βρίσκονται οι ναοί και τα αρχαία
θέατρα, ενώ στην αριστερή πλευρά βρίσκεται η πόλη.
Ένα από τα πιο εντυπωσιακά σημεία του πάρκου είναι
ο ναός της Ίσιδος που στέκει πάνω σε ιερές πηγές. Στα
κελαριστά νερά που ρέουν ανάμεσα από τα ευρήματα
αντανακλάται το μεγαλείο του χώρου δημιουργώντας
ένα δέος στον επισκέπτη. Πέρασαν ώρες και εμείς ακόμα
περιτριγυρίζαμε στα αρχαία στενάκια της πόλης.

Την δεύτερη μέρα αποφασίσαμε να ανεβούμε στον
Όλυμπο με τα πόδια! Εντάξει, όχι μέχρι την κορυφή,
τον Μύτικα, αλλά από το Λιτόχωρο μέχρι τα Πριόνια
είχαμε ακούσει ότι υπάρχει ένα πανέμορφο βαθύσκιωτο
μονοπάτι. Για καλή μας τύχη κάποιοι ντόπιοι που μας
άκουσαν, πρόλαβαν να μας ενημερώσουν ότι ήταν
λιγάκι δύσκολο να ανέβουμε το μονοπάτι γιατί δεν
ήμασταν εξοικειωμένοι με την ορεινή πεζοπορία. Έτσι
αποφασίσαμε να ακολουθήσουμε τις συμβουλές τους
και να κάνουμε την κατάβαση! Φτάσαμε έτσι στα Πριόνια
με αυτοκίνητο και κατεβήκαμε την 11 χιλιομέτρων
διαδρομή μέχρι το Λιτόχωρο. Πέντε ώρες μας πήρε να
κατέβουμε στο γραφικό αυτό χωριό. Ακολουθώντας
το διεθνές μονοπάτι Ε4, αρχικά βρεθήκαμε μέσα στο
φαράγγι του Ενιπέα, του ποταμού που διασχίζει αυτό το
υπέροχο βουνό και που λέγεται ότι κάποτε έκαναν το
μπάνιο τους οι όμορφες θεές. Συναντήσαμε το ποτάμι και
περάσαμε πάνω από τα ξύλινα γεφύρια. Στη συνέχεια η
διαδρομή περνά από την περιοχή Παλιοπρίονο που με μια
μικρή παράκαμψη 100 μέτρων οδηγεί στον εντυπωσιακό
καταρράκτη του Παλιοπρίονου, ένα υπέροχο γοητευτικό
τοπίο. Συνεχίζοντας βρεθήκαμε στην μονή του αγίου
Διονυσίου και λίγο πιο κάτω συναντήσαμε το Άγιο Σπήλαιο
όπου εκεί μόνασε ο Άγιος Διονύσιος ο “εν Ολύμπω”.

Η αλήθεια είναι ότι το μονοπάτι μου φάνηκε ατελείωτο.
Δεν είναι και λίγο να περπατάς 5 ώρες! Ωστόσο
μπορούσα να καταλάβω ότι όλες οι αισθήσεις μου
είχαν δραστηριοποιηθεί και είχαν μαγευτεί με αυτή την
ατελείωτη ομορφιά του τοπίου. Τέλος αφού περάσαμε
την θέση Μύλοι φτάσαμε εξουθενωμένοι μεν, αλλά
μαγεμένοι δε στο όμορφο Λιτόχωρο.
Η τρίτη μέρα ξημέρωσε και έπρεπε να πάρουμε τον
δρόμο του γυρισμού. Μια στάση όμως για μία βουτιά
στον Πλαταμώνα ήταν αυτό που χρειαζόμασταν. Μια
παραλία απαράμιλλης φυσικής ομορφιάς με βότσαλο
και άμμο που περιτριγυρίζεται από πευκόφυτη έκταση.
Κολυμπώντας στα καταγάλανα νερά της μπορείς να
θαυμάσεις το κάστρο του Πλαταμώνα που στέκει ψηλά
στο λόφο.

Αυτές τις τρεις μέρες που έμεινα στα πόδια του Ολύμπου,
αναπνέοντας πραγματικά καθαρό αέρα, και χαζεύοντας
συνεχώς τα πανέμορφα τοπία, δεν θα τις ξεχάσω ποτέ!
Αυτός ο τόπος, σαν τόπος προορισμού μπορεί να
ικανοποιήσει κάθε σας επιθυμία. Βουνό και θάλασσα
ενώθηκαν και μένουν αγκαλιασμένα από την αρχαιότητα.
Αυτό το μέρος διάλεξαν οι θεοί για κατοικία τους και δεν
έκαναν λάθος..