CAPOEIRA, issue #05, 2008

CAPOEIRA
Κείμενο. Δήμητρα Μεϊμάρογλου

Η πολεμική τέχνη Καποέιρα έχει τις ρίζες της στη Βραζιλία. Ξεκίνησε από τους μαύρους σκλάβους που μεταφέρθηκαν στην χώρα για να δουλέψουν στα ορυχεία χρυσού καθώς και στις φυτείες καπνού και ζαχαροκάλαμου. Χρονολογικά
τα γεγονότα αυτά έγιναν στον 18ο αιώνα. Οι άνθρωποί αυτοί μαζί τους έφεραν τα διαφορετικά ήθη και έθιμα , την κουλτούρα, τη θρησκεία, τον χορό όπως επίσης και άλλα στοιχεία του τόπου τους, τα οποία αποτέλεσαν και την πηγή της δημιουργίας αυτής της άοπλης πολεμικής τέχνης .Η Καποέιρα εκφραζόταν με χορό για
να μην κινούν τις υποψίες των δεσμωτών τους.

Αποτέλεσε έναν αναμφισβήτητο τρόπο έκφρασης
ο οποίος εκπροσωπήθηκε κατά τον 20 αιώνα
(μετά το τέλος της δουλείας) από δύο μεγάλους
δασκάλους, τον Mestre Pastinha και τον Mestre
Bimba. O Pastinha βοήθησε στην τελειοποίηση
της τέχνης των σκλάβων και οργάνωσε μια σχολή
Capoeira Angola εφαρμόζοντας παραδοσιακές
μεθόδους διδασκαλίας. O Bimba εφαρμόζοντας
την Αngola κατάφερε να συγχωνεύσει κι άλλες
κινήσεις από διαφορετικές πολεμικές τέχνες με
αποτέλεσμα να δημιουργήσει άλλο ένα είδος
καποέιρα, την Capoeira Regional. To 1972 το
Καποέιρα χρίστηκε εθνικό άθλημα της Βραζιλίας
και κατάφερε να γίνει γνωστό παγκοσμίως.

Εφαρμογή της Καποέιρα:
Η Καποέιρα “παίζεται” μέσα σ’ έναν ανθρώπινο
κύκλο, την Roda. Οι κινήσεις που γίνονται μέσα
στην Roda, η οποία αποτελείται από παίκτες
και θεατές, αποτελούν ένα μικρόκοσμο και
συμβολίζουν τις μάχες για ελευθερία, αξιοπρέπεια
και ειρήνη που δίνονται στον πραγματικό κύκλο
ζωής. Όλοι πρέπει να δώσουν ενέργεια στην Roda
χειροκροτώντας και τραγουδώντας. Στην κορυφή
αυτής κάθονται μουσικοί και τραγουδιστές οι
οποίοι αποτελούν την μπατέρια. Η μουσική
αποτελεί σημαντικό κομμάτι της Καποέιρα καθώς
δίνει ρυθμό, εμπνέει τους παίκτες να παίξουν
με μεγαλύτερη ένταση ή χρησιμοποιείται για να
τους κατευνάσει όταν το παιχνίδι γίνει ιδιαίτερα
επιθετικό. Είναι μία τέχνη που έχει τραβήξει το
ενδιαφέρον από πλήθος κόσμου και γίνεται όλο
και πιο περιζήτητη με το πέρασμα του χρόνου.