Πέμπτη 27 Δεκεμβρίου 2012

Interview Fog & Arara


Interview. Panos Karatzas, USM 28

O Αχιλλέας και ο Νίκος- aka Fog & Arara-  είναι από εκείνους τους καλλιτέχνες που διαψεύδουν την προκατειλημμένη άποψη πως η Ελλάδα έχει έλλειψη ταλέντου και πρωτοπορίας.

Καλησπέρα Νικό και Αχιλλέα.
Αρχικά έχω μια απορία.  Από πού προέρχονται τα ονόματα που χρησιμοποιείτε σαν παραγωγοί;
Fog:  Έχω την τύχη στο σπίτι μου στην πανέμορφη Κέρκυρα να έχω μια μεγάλη λίμνη μπροστά από τον κήπο μου. Ξημέρωμα Κυριακής, μετά από μεγάλο hangover με εκλεκτούς φίλους, σε after κάτω από το μυστικιστικό πέπλο της πρωινής ομίχλης (fog) και με τη συνοδεία καλής μουσικής. Εικόνα χαραγμένη, βγαλμένη από ταινία στο μυαλό μου. 
Arara:  Σαν όνομα προέκυψε κάπου στα τέλη του προηγούμενου αιώνα και είναι εμπνευσμένο από μια φυλή ινδιάνων, τους Arara, που ζει στα βάθη του Αμαζονίου στην πολιτεία Pará της Βραζιλίας. Μια άκρως ενδιαφέρουσα φυλή που δυστυχώς κινδυνεύει με αφανισμό. Η τελευταία επαφή μαζί τους έγινε το 1987 και διαπιστώθηκε ότι η συγκεκριμένη φυλή δε γνώριζε τι θα πει ζήλια.  Ήταν μια έννοια άγνωστη για αυτούς.     

Αυτή την περίοδο ασχολείστε με το live set σας όπου εκτός από δικά σας κομμάτια, ήδη γνωστά σ’ εμάς, θα παρουσιάσετε και μια άλλη μουσική σας πλευρά με περισσότερα jazz και bossa nova στοιχειά. Μιλήστε μας για αυτό.
F.:  Αχ αυτό το δόλιο το live να είχε στόμα να μιλήσει (γέλια).  Ίσως τελικά, πέραν της πλακάς,  να ήταν και για καλό η όλη αργοπορία . Διανύουμε αυτή την περίοδο  την καλύτερη παραγωγικά στιγμή μας σε διαφορετικούς τομείς και προσεγγίσεις. Εγώ (Αχιλλέας) νομίζω ότι μετά από ένα μεγάλο ξεκαθάρισμα τόσο παραγωγικά αλλά παράλληλα μουσικό- στυλιστικά,  νιώθω έτοιμος να στήσω ένα αξιόλογο groove setup  για το live . Από την άλλη ο Νίκος με την ιδιαίτερη αγάπη του για IDM, Bossa & Jazzy διάθεση, λόγω και της μπάντας που είναι μέλος , αλλά και φυσικά λόγω της μουσικής παιδείας που διαθέτει, θα αναλάβει το ορχηστρικό κομμάτι του εγχειρήματος αυτού .

Θέλαμε να αποφύγουμε ένα συγκεκριμένο στερεότυπο 4/4 floor beat live που κάνουν πολλοί καλλιτέχνες και γι’ αυτό μας πηρέ τουλάχιστον 2 χρόνια μέχρι να καταλήξουμε στο τι και πώς θα χρησιμοποιηθεί για ένα live μιάμισης ώρας max. Πιστεύω ότι θα είναι πιο ενδιαφέρον για τους ακροατές αν καταφέρουμε να ενσωματώσουμε σε σωστές δόσεις κάτι και από τα 2 και αν κερδίσουμε αυτό το στοίχημα τότε ίσως δει και ο κόσμος ότι δεν είμαστε ένα band με 90% tooling στο ενεργητικό του…

A.: Τα jazz και bossa στοιχεία πάντα υπήρχαν στις παραγωγές μας. Το υλικό υπήρχε, οι ιδέες ήταν εκεί, οπότε ήταν φυσικό επακόλουθο να βγει αυτό και στο live. Προσπαθούμε να δώσουμε μια άλλη διάσταση στο live δημιουργώντας κάτι διαφορετικό. Αυτό προέκυψε πρώτα απ’ όλα από τη δική μας ανάγκη να εκφραστούμε με διαφορετικά μουσικά στυλ. 
Σύντομα θα κυκλοφορήσει το album μου στην Quantized Music με τίτλο ‘Let's make waves’, που θα είναι σε πιο jazzy ύφος. 

Ποσό δύσκολο είναι για έναν παράγωγο να επιβιώσει μέσα στην εποχή που διανύουμε;
 F.: Αν με ρωτούσες το 2010 θα σου έλεγα πολύ δύσκολο , τώρα πλέον σου απαντώ μάλλον ακατόρθωτο. Δε θα επεκταθώ γύρω από το μαγικό χορό των  residents και το κόλλημά τους να μην χάσουν το ξύλινο θρόνο τους γιατί απλά δε μ’ ενδιαφέρει πλέον . Θα πω όμως ότι η βοήθεια που βλέπω και ακούω από τα  labels και τα agencies είναι αμελητέα  έως μηδενική. Δυστυχώς αν δε γυαλίσεις και φορέσεις το καλό σου προσωπείο και δεν κάνεις ένα τατουάζ μονίμου και καλά attitude, δεν πας παρακάτω . Όπως επίσης δεν παίζει ρόλο το πόσο κάλος παραγωγός είσαι και δεν έχει καμία απολύτως σημασία για να σου έρθουν bookings ή καλά releases. Φυσικά δεν μιλώ προσωπικά για εμάς, δεν μου αρέσει έξαλλου, κρίνω από αυτά που βλέπω και ακούω συζητώντας με άλλους αξιόλογους παραγωγούς που με ενδιαφέρουν και τρέχουν και αυτοί με τη σειρά τους να προλάβουν το πνεύμα της εποχής … Βοηθά πάντως να λες αρκετά «όχι», ακόμα και σε “ φίλους “ του χώρου.
Α.: Σε μια εποχή που όλα έχουν γίνει "εμπορεύσιμα", τα πάντα έχουν γίνει θέμα marketing. Για να μπορείς να επιβιώσεις θα πρέπει να ξέρεις πώς θα πουλήσεις τον εαυτό σου, είτε μόνος σου είτε μέσω κάποιου agency η label. Οι εποχές που μπορούσες να κάνεις καριέρα μόνο με το ταλέντο σου πιστεύω έχουν περάσει. Όσο λυπηρό και αν ακούγεται, δυστυχώς έτσι είναι. 
Ποια είναι η γνώμη σας για την ηλεκτρονική μουσική σκηνή στην Ελλάδα αυτή την περίοδο;
F.: Χμμμ… επίσης επίπονο θέμα αλλά θα είμαι όσο πιο θετικός γίνεται! Είναι σα να λέμε έχουμε τους σπόρους για μια καλή σοδιά αλλά το χωράφι δεν ευδοκιμεί … Προσωπικά νομίζω ότι οι 3 βασικοί λόγοι γι’ αυτό είναι  1ον,  η πολιτική των Clubs,  2ον  ο κόσμος που ξαφνικά έγινε ειδήμων στο θέμα με αποτέλεσμα στην πλειοψηφία να μην διασκεδάζει και τέλος 3ον, φυσικά εμείς οι ίδιοι που για κάποιο λόγο την είδαμε σταρ σε ένα πλασματικό μικρόκοσμο τόσο ουτοπικό και χωρίς βάθος χρόνου . Έτσι ήλθε και το τελικό χτύπημα, τα υπόλοιπα είναι γνωστά… Φταίει σίγουρα και η κατάσταση της μουσικής βιομηχανίας τα «με ημερομηνία λήξεως»  προϊόντα της . 
Α.: Πιστεύω πως ο Αχιλλέας είναι πιο κατάλληλος για να απαντήσει, μιας κι εγώ λείπω χρόνια από την Ελλάδα. Η Ελλάδα είναι μια χώρα με πολλούς ταλαντούχους μουσικούς παραγωγούς  που όμως υστερεί σε υποδομές. Νομίζω ότι δεν υπάρχει η κουλτούρα που θα μπορούσε να υποστηρίξει και να αναδείξει την ηλεκτρονική μουσική στην Ελλάδα. 

Αν δεν ήσασταν μουσικοί τότε τι θα ήσασταν;
 F.: Δεν ξέρω για το Νίκο, εγώ ίσως κριτικός ταινιών, ή ίσως κάτι σχετικό με την φωτογραφία ή με art&design . 
Α.: Μπορώ να σου πω ακριβώς τι θα ήμουν (γέλια). Graphic designer & 3D animator. Αυτό άλλωστε σπούδασα πρώτα. Μου είχε γίνει πρόταση να εργαστώ μόνιμα στην εταιρεία όπου έκανα την πρακτική μου πριν καν τελειώσω τις σπουδές. Τελικά όμως το πάθος υπερίσχυσε τις λογικής. 

Σας ευχαριστώ παρά πολύ για τον χρόνο σας.
F&A: Εμείς ευχαριστούμε για τον χώρο που παραχωρήσατε και συγχαρητήρια για την συνεχή προώθηση Ελλήνων καλλιτεχνών. 

Achilles and Nikos- aka Fog & Arara- are of those artists who disprove the biased notion that Greece lacks of talent and originality. 

Good evening Niko and Achilles.
First of all I‘d really like to know, where do the names you use, Fog and Arara, derive from?
Fog: I am lucky enough to enjoy the view of a big lake from my garden, just outside my house in beautiful Corfu. Sunday morning, sunrise, hosting an after with a few good friends, a big hangover, good music, under the mystical veil of the morning fog. It’s an image carved deep, like a screenshot from a movie in my mind. 
Arara:  The name itself came up at the end of last century; it derives from an Indian tribe, the Araras, who live in the depths of the Amazon rainforest in the Brazilian state of Pará.  An extremely interesting tribe that is –unfortunately- at the risk of extinction. The last time we came in contact with them was in 1987, when it was found that they knew nothing about jealousy. That feeling and concept was something unknown to them. 
You are currently working on your live set. Apart from your already known to us tracks, you’ll be presenting another musical aspect of yours, featuring more jazzy and bossa nova elements. Would you like to tell us more about this project? 
F.:  Ah, if only that poor live could speak! (Laughs) Now, seriously, maybe this whole delay finally turned out for the best. We just might be having our best time, production-wise, in various sectors and meanings. I (Achilles) think that after a big ‘clearance’ productively but also in terms of music style, I feel ready to make a great groove setup for our live. On the other hand, Nikos, with his great love for IDM, Bossa & Jazzy mood, also because of the band of which he is a member and because of his musical background and education, will undertake the orchestral part of this project.
We wanted to avoid the specific stereotype of 4/4 floor beat live that many artists do, and this is why it took us at least two years to figure out how and what to use for a live of 1,5 hour maximum.  I believe it will be more interesting for the listeners if we manage to embody something from both, in the right doses and if we win that bet then maybe people too will see we’re not a band with 90% tooling in our assets.
A.: Jazz and bossa elements were always present in our productions. The material was there, the ideas were there, so the manifestation of all those in live was a natural outcome. We are trying to give another dimension to live, creating something different. This came up mainly due to our own need to express ourselves with different music styles.
My album, titled ‘Let’s Make Waves’ which will soon be released by Quantized Music, will feature a rather jazzy mood.

How difficult is it for a producer, to survive in the times we live in? 
F.: If you asked me in 2010 I’d reply saying it’s very difficult. Now I’ll just say “impossible”. I won’t elaborate on the ‘magical dance’ of the resident DJs and their obsession with their decks as if they were wooden thrones, because the matter simply doesn’t interest me anymore. But I can tell you for sure that the assistance (from labels and agencies) I see and hear about is insignificant or even nugatory. Unfortunately, if you don’t polish your ‘mask’ and wear it along with an attitude, you can’t go very far. Even if you’re a good producer, it doesn’t really matter and it’s irrelevant to how many bookings or releases you’re gonna get. Of course, I’m not talking about us, I don’t like that anyway, I speak judging from what I see and hear when talking with important producers whom I like and who also ‘run’ to catch up with our times. Saying ‘no’, though, is quite helpful, even when it comes to ‘friends’ from inside the scene.
Α.: In an era when everything is merchantable, it’s all a matter of marketing. In order to survive you have to know how to ‘sell’ yourself (as in promote yourself) on your own as well as through some agency or label. The times when you could pursue a career counting only on your talent, are long gone. Sad but true.

What is your opinion about Greek EDM scene? 
F.: Hmm…another ‘painful’ issue but I’ll try to be positive! Let’s say, it’s as if we have the seeds for a very good crop but the field won’t flourish… Personally I think that the three main reasons for that are 1st , the policy of the clubs, 2nd, the crowd, everyone’s now an ‘expert’ and the majority has stopped having fun and 3rd, of course ourselves, we started acting like rock stars in a fictional micro-world, utopic and ephemeral… That was the finishing touch, the rest is well known… Surely, the music industry and its expiring products are to blame too.
Α.: I think Achilles knows best what to answer to this, as I don’t live in Greece for quite some time now. Greece is a country with a lot of talented producers, but it lacks infrastructure. I reckon it hasn’t got the appropriate culture to support and promote the EDM scene.
If you weren’t musicians, what would you be? 
F.: I don’t know about Niko, maybe I’d be a movie critic or perhaps something related to photography or art&design. 
Α.: I can tell you exactly what I’d be (laughs). Graphic designer & 3D animator.  That’s what I’ve studied anyway. Before I had even completed my studies, I was offered a position in the company where I did my internship. But passion overcame logic after all. 
Thank you so much for your time! 
F&A: We thank you for the space you gave us and congrats on the constant promotion of Greek artists! 



Συνέντευξη SIMON BLOOM - UrbanStyleMag 28


Συνέντευξη. Αλέξανδρος Γερασίμου, USM #28

SIMON BLOOM – Προσεγγίζοντας τη μουσική με το κοίταγμα ένα «θολού φεγγαριού»…

Ομολογώ ότι με ξάφνιασε η είδηση της καινούργιας δισκογραφικής δουλειάς του Simon Bloom, aka Συμεών Νικολαΐδη, ενός ανθρώπου που η ιδιοσυγκρασία του απέχει παρασάγγας από αυτή που έχουν πολλοί μουσικοί, στιχουργοί, συνθέτες και παντός είδους καλλιτέχνες σε αυτόν τον τόπο. Αυτό γιατί δεν σκέφτεται … «ελληνικά» ή τουλάχιστον δεν λειτουργεί με τους όρους που θέλουν οπωσδήποτε να επιβάλλουν πολλοί Έλληνες δημιουργοί. Παραμένει φειδωλός και προσηλωμένος σε αυτό που ξέρει να κάνει πολύ καλά, να παίζει, να συνθέτει και να γράφει μουσική. Πολυτάλαντος και εφευρετικός καλλιτέχνης που όμως δεν σκορπάει την ευφυΐα του δεξιά και αριστερά, ούτε κυκλοφορεί δίσκους απλά για να δίνει το παρόν έτσι ώστε να παραμείνει στην επικαιρότητα (αυτή την εμμονή των καλλιτεχνών ποτέ δεν την κατάλαβα, μάλλον πρόκειται για ανασφάλεια).

 Γιος του σπουδαίου Έλληνα σκηνοθέτη Νίκου Νικολαΐδη, πολυπράγμων και πολυάσχολος καλλιτέχνης με ξεχωριστή άποψη, ο Συμεών ασχολήθηκε με τη μουσική από πολύ μικρός, με τα ακούσματα και τις επιρροές από νωρίς να περνάνε στο DNA του και να τον  συντροφεύουν στις αναζητήσεις. Ξεχώρισε νωρίς, όταν πρωτοεμφανίστηκε αρχικά ως μουσικός και αργότερα επιπλέον ως συνθέτης. Δουλεύει τα δικά του project και ενίοτε τα παρουσιάζει και επί σκηνής.
Εδώ παρουσιάζει την τρίτη κατά σειρά δισκογραφική του δουλειά, με τα υπνωτικά blues να μπλέκονται γλυκά με το θολό φεγγάρι, τα new hippy στοιχεία να ανταμώνουν  τις ψυχεδελικές κιθάρες, με τους funky, smooth ρυθμούς να συναντούν folk-reggae κομμάτια. Ιθύνων νους της δισκογραφικής «Restless Wind» τα τελευταία δύο περίπου χρόνια και ηχολήπτης στο Shakti Studio -την πόρτα του οποίου έχουν περάσει αρκετά αξιόλογα και ενδιαφέροντα συγκροτήματα- μας «ξεναγεί» στα άδυτα ενός θολού φεγγαριού, ενός “Hazy Moon”, όπως ονομάζεται  το τελευταίο του στουντιακό πόνημα…
Ξεκίνησες να ασχολείσαι με τη μουσική πριν από…
23 χρόνια. Αγόρασα drums και έκανα τα πρώτα μαθήματα.                              Έξι μήνες μετά ήμουνα και στην πρώτη μπάντα, τους Stone Dead. Παίζαμε... rock. Σιγά-  σιγά μετά τα 19 μου μπήκα και στην ηχοληψία. Τότε έγραψα και τους πρώτους στίχους.
Επέστρεψες στη δισκογραφία με μια ιδιαίτερη κυκλοφορία με την ονομασία  Hazy Moon. Μίλησε μου για το υλικό αυτής της δουλειάς.
Το υλικό αυτό προέκυψε μέσα από μία περίοδο θλίψης και αγανάκτησης. Αισθάνομαι ότι έχω χάσει αρκετούς ανθρώπους στην ζωή μου. Φυσικά όχι πάντοτε από τον θάνατο. Η έλλειψη ανθρώπων που αγαπώ είναι βαθιά και δεν θα μπορούσα να την αντιμετωπίσω παρά μόνο μέσω της μουσικής. Ευτυχώς υπάρχουν και λίγα αγαπημένα πρόσωπα που είναι ακόμα κοντά μου.
Για μένα, έφτιαξα μουσική για να με βοηθήσει να βγω από την κατάσταση στην οποία βρισκόμουν. Και πραγματικά με βοήθησε. Μετά από αυτό μπόρεσα να δω τα πράγματα λίγο πιο ξεκάθαρα, λίγο πιο ευχάριστα και να μην αφήνω τη νοσταλγία να πονάει τόσο πολύ.
Πώς προέκυψε ο τίτλος της τελευταίας σου δισκογραφικής εργασίας;
Νομίζω ότι ο τίτλος είναι ένας καθρέφτης της ψυχολογίας που με διακατείχε εκείνη τη στιγμή. Του πώς αισθανόμουνα. Κρύος, άδειος, χίλια μίλια μακριά από όλους. Hazy.
Ποιές είναι οι μουσικές που σε συγκινούν περισσότερο; Ποιούς δίσκους  ξεχώρισες τελευταία; 
Η μουσική που μου αρέσει περισσότερο είναι αυτή που σε φτιάχνει με τον ήχο της και την ατμόσφαιρα της. Συνήθως είναι παραγωγές στις οποίες μηχανικοί, παραγωγοί, μουσικοί έχουν καθίσει με ανοιχτό μυαλό να βγάλουν ένα  μουσικό κομμάτι. Τέτοια συλλογική προσπάθεια εντοπίζεται σχεδόν σε όλες τις προηγούμενες δεκαετίες με απίστευτα και διαχρονικά αποτελέσματα. Νομίζω ότι τελευταία κάτι τέτοιο έχει γίνει πιο δυσεύρετο. Αλλά υπάρχει και ευτυχώς γίνεται ακόμα.
Τι αποτελεί πηγή έμπνευσης για σένα και τι σε οδηγεί στο να γράφεις μουσική; 
Χρειάζομαι κάποιο λόγο για να γράψω μουσική. Πιο μικρός έβρισκα πιο εύκολα λόγο για να γράψω. Τώρα πιο δύσκολα. Αν και πάντοτε υπάρχουν ιδέες δυστυχώς πολλές φορές δεν αξιοποιούνται. Συνήθως λόγω χρόνου. Αυτός ίσως είναι ένας από τους πιο σημαντικούς λόγους που δεν γράφω μουσική κάθε μέρα. Το καθένα έχει τον χρόνο του και τώρα είναι καιρός για άλλα πράγματα.
Πώς θα χαρακτήριζες τη μουσική σου, σε ποιο μουσικό είδος θα την τοποθετούσες;
Αυτό που μου ταίριαξε περισσότερο και ιδιαίτερα με τον τελευταίο δίσκο είναι τα  Space blues.
Μίλησε μου για τους μουσικούς που συμμετείχαν σε αυτή τη δουλειά αλλά και για όσους έβαλαν ένα μικρό λιθαράκι ώστε να βγει προς τα έξω το τελικό αποτέλεσμα.
Στον δίσκο δούλεψαν λίγα άτομα.
Οι περισσότεροι μουσικοί που έπαιξαν είχαν άμεση σχέση με τη τζαζ. Μου άρεσε αυτό και το χρησιμοποίησα για τις ατμόσφαιρές μου. Εκτός από καλούς μου φίλους, συμμετείχαν και οι Faye Brouzaki και May Roosevelt που ένιωθα ότι ταιριάζουν στην ατμόσφαιρα των κομματιών.
Μεγάλο ρόλο έπαιξε ο Νίκος Λάμδας που έκανε το mix και το mastering στο studio Kiwi, ενώ οι ηχογραφήσεις έγιναν στο δικό μου studio Shakti.
Εργαλεία και μέσα κοινωνικής δικτύωσης (social networking, social media).... Πραγματικά χρήσιμα εργαλεία ή αναγκαίο κακό;
Δεν μπορώ να πω ότι χρησιμοποιώ τα εργαλεία κοινωνικής δικτύωσης πολύ. Στη σημερινή εποχή είναι σίγουρα χρήσιμα αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την ανθρώπινη επαφή.
Ο δίσκος κυκλοφορεί από μια σχετικά νέα εταιρεία στο χώρο με ξεχωριστή φιλοσοφία  τη  «Restless Wind». Μίλησε μας για αυτό το εγχείρημα και τι σε οδήγησε να δημιουργήσεις αυτό το label.
Η Restless Wind δημιουργήθηκε από την ανάγκη αυτού του χώρου για κάτι καινούριο. Υπάρχουν πολύ λίγες δισκογραφικές που ασχολούνται με το είδος της μουσικής που επιθυμούμε να βγάλουμε εμείς σαν Restless Wind. Απαραίτητο στοιχείο για μας είναι η ποιότητα σε ότι βγάζουμε, σημαντικό επίσης και το ύφος της μουσικής. Επιπλέον, θέλουμε τα events στα οποία συμμετέχουμε (οι καλλιτέχνες μας) να είναι άρτια ηχητικά, τεχνικά, αλλά και αισθητικά. Το κοινό που πηγαίνει να ακούσει μουσική πρέπει να έχει κάθε καλό λόγο για να το κάνει. Εμείς θέλουμε να του δημιουργήσουμε μία όμορφη εμπειρία.
Σίγουρα, η σημερινή κατάσταση της Ελλάδας προσθέτει έναν βαθμό δυσκολίας στις προσπάθειες μας, αλλά έτσι ήρθαν τα πράγματα... Αισθάνομαι ότι έπρεπε να προχωρήσω σε αυτό το εγχείρημα ανεξαρτήτως των συγκυριών. Ευτυχώς γνώριζα και 3-4 άτομα που νιώθουνε το ίδιο.
Έτσι αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε. Για μένα είναι μια από τις πιο σημαντικές επιλογές της ζωής μου και χαίρομαι που τα πράγματα, κατά έναν αρκετά μαγικό τρόπο έχουν έρθει ως εδώ. Και προχωράμε!
Τώρα με τη γενικότερη κρίση που επικρατεί και παίρνει μπάλα και τη δισκογραφία οδηγούμαστε σε ένα γρήγορο ψαλίδισμα της …παραδοσιακής δομής και υπόστασης του cd δηλαδή την αίσθηση του απτού όπως την ξέραμε μέχρι σήμερα… Πού βλέπεις να πηγαίνουν τα πράγματα σε επίπεδο δισκογραφικών εταιριών στο εγχώριο μουσικό στερέωμα;

Όπως ανέφερα και παραπάνω, η κρίση έχει επιβαρύνει τον ήδη δύσκολο δρόμο των δισκογραφικών στην Ελλάδα. Όπως γίνεται παντού για να επιβιώσει κανείς θα πρέπει να ακολουθήσει, έστω και εν μέρει, το ρεύμα, είτε αυτό είναι νέες τεχνολογίες, τάσεις, μέσα... Αυτό δεν σημαίνει ότι μία δισκογραφική θα πρέπει να χάσει την ταυτότητα και την γνησιότητα της.


Επιλέγεις ξεκάθαρα να εκφραστείς με ξένο στίχο. Σε απασχολεί καθόλου η ... επιλογή της γλώσσας και πως βλέπεις τη χρήση της δικής μας γλώσσας αλλά και της αγγλικής, στο εγχώριο μουσικό περιβάλλον;

Μεγάλωσα με ξένη μουσική ‘50s , ‘60s, ‘70s. Πήγαινα σε ξένο σχολείο, οι περισσότεροι φίλοι μου ήταν ξένοι οπότε ήταν πολύ φυσικό για εμένα να πω τα πρώτα λόγια τραγουδώντας στα αγγλικά. Με την ελληνική γλώσσα δυσκολεύομαι να εκφραστώ γενικότερα.
Όπως μου είναι και πιο δύσκολο να ακολουθήσω μουσική με ελληνικό στίχο. Απλά έχει να κάνει με τον τρόπο με τον οποίο μεγάλωσα.
Στο σπίτι άκουγα Rock nRoll όταν ήμουν μικρός. Για την ελληνική μουσική έμαθα αρκετά αργότερα και ήταν πια αργά.
Ακόμα και τώρα, στην Ελλάδα, νομίζω ότι βγαίνουν περισσότερο αξιόλογοι ξενόγλωσσοι δίσκοι, παρά ελληνόφωνοι. Απλά δεν υπάρχει  σωστή υποδομή για να βοηθήσει και να αναδείξει αυτούς τους ανθρώπους που έχουν δώσει τον χρόνο και το είναι τους, πολλές φορές κάτω από δύσκολες συνθήκες για να εκφράσουν και να φωνάξουν αυτά που πιστεύουν. Ακούει κανείς; Is anybody out there?

Αν σου έλεγα να κρατήσεις ένα τραγούδι ή ένα στίχο από αυτή τη δουλειά ποιό θα ήταν αυτό;

Gone Away:

All our Sunday afternoons
They have all have gone for good.

Πιστεύεις  ότι σε αυτή τη χώρα όπως τη ζούμε τώρα, συμβαίνουν πράγματα στην Τέχνη αλλά και γενικότερα στην κοινωνία, παρά την κρίση που επικρατεί;

Ειδικά τώρα που επικρατεί αυτό το χάος οι καλλιτέχνες βρίσκουν διαφυγή μέσω της Τέχνης. Δεν έχουν μείνει πια και πολλά πράγματα να απολαύσουμε.
Όσο υπάρχει ο άνθρωπος υπάρχει και η ανάγκη του για έκφραση των συναισθημάτων του, των επιθυμιών, της χαράς και του πόνου. Είναι όμορφα να μοιράζεσαι και αυτό θα συνεχίσει.

Τα επόμενα σχέδια του Simon Bloom αλλά και της «Restless Wind» είναι…

Έχουμε κάποια live μέσα στο φθινόπωρο:
Gravity says_I στον Σταυρό του Νότου και.... στην Θεσσαλονίκη.
Επίσης ένα special event  στο πλανητάριο στις 21 Δεκεμβρίου 2012...
Moa Βones & Spectralfire θα εμφανιστούν επίσης μέσα στο Δεκέμβριο.
Με το νέο χρόνο θα βγει και κάτι καινούριο, υπολογίζουμε μέσα στον Ιανουάριο.
Ο Simon Bloom ελπίζει να γράψει όμορφα πράγματα στο studio του.

Ευχαριστώ πολύ.
Simon Bloom

Links:

PSYCHO KILLER QU’EST-CE QUE C’EST


Τίτλος : “PSYCHO KILLER QU’EST-CE QUE C’EST”
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ-ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: FOTIOS BALAS
Μοντέλο:  Γιώργος Τρικαλιώτης

Ήταν πρωί. Το έδαφος είχε ακόμα τη μυρωδιά της χθεσινής βροχής. Περπατούσα και ένιωθα τις μαύρες μπότες μου να βουλιάζουν και να χάνονται στα πεσμένα φύλλα του φθινοπώρου. Μου αρέσει πολύ να περπατάω μόνος μου στο δάσος. Να περπατάω και να σκέφτομαι: ‘Άραγε, αν πάθω κάτι θα με βρούνε; Κι αν με βρούνε, μετά από πόσες μέρες…; Μακάρι να με βρούνε εγκαίρως  για να έχω τουλάχιστον όμορφο πτώμα στην κηδεία μου...’

Τα δέντρα φαίνονταν τρομακτικά ψηλά και αυτός ο τρόμος ήταν τόσο γοητευτικός που καθώς τα κοιτούσα, σχεδόν μαγεμένος, παραπάτησα και έπεσα κάτω στο έδαφος. Σήκωσα το κεφάλι και ακριβώς μπροστά μου στέκονταν ένα γκρίζο δηλητηριώδες μανιτάρι. Ήταν τόσο όμορφο, για δευτερόλεπτα σκέφτηκα να το κόψω και να το φάω. Πόσοι θα χαίρονταν αν το έκανα! Σιγά μην τους κάνω την χάρη... Έμεινα λίγο ακόμα ξαπλωμένος στο υγρό χώμα. Το μανιτάρι αυτό έμοιαζε  με μικρογραφία σπιτιού. Είχε και ένα μικρό παράθυρο, πλησίασα  περισσότερο και κοίταξα μέσα.  Έπαθα σοκ.  Στο εσωτερικό του μανιταρόσπιτου, υπήρχε ένα κρεβάτι, πάνω στο οποίο έκαναν ομαδικό σεξ οκτώ Στρουμφάκια! Το ένα με κοίταξε και μου πέταξε ένα προφυλακτικό στο μάτι φωνάζοντας ‘Φύγε!’.  Πόνεσα τόσο πολύ. Το προφυλακτικό ήταν πολύ μικρό, απλά είχε μέσα μια μπλε τοξική ουσία που μπήκε μέσα στο μάτι μου. Μάλλον ήταν χρησιμοποιημένο…  Σηκώθηκα όρθιος, άναψα τσιγάρο και συνέχισα την βόλτα μου.

Καθώς κατέβαινα το βουνό, συνάντησα μια αλεπού. Σταμάτησα. Έμεινα ακίνητος και την κοίταξα καθώς με κάρφωνε με το ύπουλο βλέμμα της. Με πλησίασε, σταμάτησε μπροστά μου και με ρώτησε ‘Είσαι ο Φώτιος Μπάλας;’. ‘Ναι’  απάντησα καχύποπτα. Τότε η αλεπού, σηκώθηκε όρθια στα δυο της πόδια και μου έκανε με υφάκι την ερώτηση που έχω βαρεθεί ν’ ακούω:  ‘Εμένα πότε θα μου κάνεις φωτογράφιση;;;’. ‘Πρώτα θα κάνω με τη γούνα και τα κόκκαλα σου τσάντα ή κοσμήματα και μετά θα κάνω φωτογράφιση σε σένα!’ Τρόμαξε τόσο πολύ που έφυγε τρέχοντας! Κοίτα θράσος! Ούτε το όνομά της δεν μου είπε και μου ζητάει και φωτογράφιση! Και με τι θα με πλήρωνε; Με ραδίκια;
Άναψα κι άλλο τσιγάρο… Πώς να το κόψεις το κάπνισμα;!  Ήμουν ακόμα αρκετά ψηλά. Το δάσος φαινόταν ατελείωτο.  Συνειδητοποίησα πως έπρεπε να γυρίσω πίσω. Είχα ραντεβού για καφέ με το  Robert,  ένα σέξι  Βρετανό που ήρθε στην Ελλάδα μόνο και μόνο για να με γνωρίσει. Τον είχα στήσει  ήδη 40 λεπτά… Καλά να πάθει, έπρεπε να έχει ρωτήσει  τους φίλους  μου ώστε να ενημερωθεί για την ασυνέπειά μου.  Συνέχισα να κατεβαίνω το βουνό. Καθώς περπατούσα και έστελνα μήνυμα στο Robert, πάτησα κάτι. Κοίταξα και έμεινα έκπληκτος καθώς συνειδητοποίησα ότι μόλις πάτησα ένα πτώμα! Για περίπου πέντε λεπτά έκανα κύκλους γύρω του και το παρατηρούσα. Δεν μπορούσα να το πιστέψω. Ήταν άνδρας, κείτονταν ξαπλωμένος μέσα στη λάσπη, τα ρούχα του ήταν σκισμένα, το μισό του σώμα ήταν σκεπασμένο με φύλλα ενώ στο κεφάλι του υπήρχε αίμα από κάποιο τραύμα, προφανώς θανατηφόρο. Πρέπει να είναι αρκετές μέρες   εδώ και  μάλλον είμαι ο πρώτος που τον βρήκε. Τι χαρά Θεέ μου!

Δεν έχασα χρόνο. Έβγαλα τη μηχανή από τη τσάντα και άρχισα να βγάζω φωτογραφίες. Τι συγκίνηση! Δεν μπορούσα να σταματήσω να τραβάω!  Έτρεμα ολόκληρος. Μέσα μου ένιωθα μεγάλη θλίψη. Όμως δεν μπορούσα να σταματήσω να τον φωτογραφίζω. Τι συνεργάσιμο μοντέλο…! Εντελώς ακίνητος, σε άκαμπτη στάση... Άλλη μία φωτογραφία... και ακόμα μία... Εκεί... ‘Μη κουνάς το κεφάλι!’ φώναξα και συνέχισα να τραβάω... Θεέ μου κουνιέται! Είναι ακόμα ζωντανός!  Κουνούσε ελαφρώς το κεφάλι και ανοιγόκλεινε  γρήγορα τα μάτια του. Πλησίασα και έσκυψα κοντά του. Έμοιαζε σαν να ήθελε κάτι να μου πει όμως η φωνή του δεν έβγαινε.   Κόλλησα το αυτί μου στο στόμα του για να ακούσω καλύτερα. ‘...βγά... βγάλε ωραίες φωτο... φωτογραφίες... έπρεπε να... να… να πεθάνω για να γίνω μοντέλο σου ρε;!!’ είπε και ξεψύχησε.  Μου τελείωσαν και τα τσιγάρα!



DesignWars first exhibition


Η ομάδα του DesignWars περήφανα παρουσιάζει την πρώτη ομώνυμη έκθεσή της με θέμα το δημιουργικό καταιγισμό ιδεών που θα έπρεπε να διακατέχει την κοινωνία μας. Φανταστείτε μια αρένα που οι μονομάχοι δεν πολεμούν με ψέματα και μίσος αλλά με ιδέες και δημιουργία, έτσι θα έχετε μια εικόνα για το τι πρόκειται να επακολουθήσει την Παρασκευή19 Οκτωβρίου στην παρθενική έκθεση του DesignWars Exhibition Center (Καπνικαρέας 19, Πλάκα). Σκοπός της έκθεσης είναι να διαδοθεί η πρότασή μας προς την κοινωνία για στροφή προς την παιδεία και την τέχνη, μπροστά στον ξενόφερτο κυκεώνα σήψης και παρακμής που ξεπροβάλει για τον τόπο μας. Η ΔΙΕΞΟΔΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ.

DesignWars team proudly presents it's first exhibition. This exhibition is based on the typhoon of inspired ideas that should dominate our society. Imagine an arena where gladiators do not fight using lies and hate but compete using ideas and creativity, in that way you will get an idea on what is about to happen at Friday of the 19th of October in the first exhibition of DesignWars Exhibition Center (Kapnikareas 19, Plaka). The purpose of this exhibition is to convey our message to the people about turning their direction to art and education as an answer the upcoming decline that poses as a threat to the Greek society. SPREADING THE INSPIRATION AND THE EXPRESSION THROUGH ART.

One love

Amsterdam Dance Event breaks all records


The world's most important event for electronic music underlines Dutch success The Amsterdam Dance Event (ADE), the world's leading event for electronic music looks back at another record breaking edition. The 17th edition of ADE, an initiative of Buma, took place in the city of Amsterdam from October 17 to 21. For five full days Amsterdam turned black and yellow, the distinctive colors of the ADE, and the city was taken over by 200.000 music lovers and 3.800 music professionals from all around the world. With this record breaking edition the ADE underlines its leading position in the world of electronic music and the success of the entire Dutch dance sector. The ADE has been the biggest international club festival and the world's most important music conference for dance and electronic music for many years. The last edition is one in which the scale increased even further, with performances from 1.700 national and international artists, spectacular keynote speakers from around the globe, 350 special events for the most diverse audiences and a record number of 75 clubs & venues. New this year was the addition of ADE Playground, a special program for festival- and conference visitors at 20 locations with a broad program of film screenings, discussions, showcases, product presentations and in-store events.

Official numbers
200.000
festival visitors
3.800
conference visitors
1.700
artists
75
clubs/venues
350
journalists & media

Economic value of Dutch dance sector half a billion euros The big international successes of the Dutch DJs and the dance scene were highlighted in a report about the economic value of the Dutch dance scene, which was presented during the ADE. The report revealed that over half a billion euros (587 million) is generated in the sector every year. The full report is available for download at the ADE website. Dutch DJs well represented in DJ rankings During the DJ Mag Top 100 award ceremony, it was emphasized that the Dutch DJs play a prominent role in the ranking of best DJs. The big winner is Armin van Buuren, who managed to win his fifth victory after a year of absence. Furthermore, half of the top 10 consists of Dutch DJs, and there are 22 Dutch DJs in the full top 100. Also notable is the rise of the harder dance styles, which are ranked 9 times this year. The full DJ Mag Top 100 can be found on the ADE website. The ADE took place from October 17 - 21 and is organized by Stichting

The time of Confluence


Γράφει. Τζένη Γκιούγκη

Τέτοιος Δεκέμβρης είχε πολλές χιλιάδες χρόνια να συμβεί στον πλανήτη μας. Οι Μάγια το είχαν δει από παλιά, μα εμείς, οι σύγχρονοι, ξαφνικά ανακαλύψαμε τις ‘προφητείες’ τους και -όπως ξέρουμε πολύ καλά να κάνουμε, τις παρερμηνεύσαμε …και φέραμε το χάος!  Τι σου είναι ο άνθρωπος! Δε χάνουμε ευκαιρία  να τα κάνουμε όλα τραγικά, να ανασταίνουμε μπαμπούλες και να φέρνουμε συνέχεια την καταστροφή! Drama-junkies σου λέω…

Στις 21-12-2012 δεν πρόκειται να καταστραφούμε, να πέσει πάνω μας μετεωρίτης, να έρθουν εξωγήινοι, να ανοίξει η μέσα Γη, ή να φύγουμε με διαστημόπλοια…  Αυτό που σηματοδοτεί η 21η Δεκέμβρη του 2012 δεν είναι το τέλος του κόσμου που ξέρουμε, αλλά το τέλος του κόσμου όπως τον ξέρουμε. Ο κόσμος δεν καταστρέφεται, απλά αλλάζει. Και αυτή η αλλαγή έχει ξεκινήσει εδώ και πολύ, πολύ καιρό.

Έχετε δει ποτέ εικόνες από τους δύο παραπόταμους  του Αμαζονίου να ενώνονται; Η ‘συνάντηση των νερών’ είναι ένα φυσικό φαινόμενο που συμβαίνει κοντά στο Manaus της Βραζιλίας, εκεί όπου ο ‘λευκός’ ποταμός  Rio Solimoes συναντά τον ‘μαύρο’ Rio Negro. Για περίπου 6 χιλιόμετρα τα δυο ποτάμια ρέουν το ένα δίπλα στο άλλο, συνυπάρχουν, χωρίς όμως να αναμιγνύονται …ακόμα.

Έτσι και τώρα: η παλιά ενέργεια συμπλέει με τη νέα σε μια περίοδο μετάβασης που διαρκεί …πολλά χιλιόμετρα στον χωροχρόνο μας! Μετάβαση σημαίνει πως κάτι τελειώνει και κάτι άλλο αρχίζει. Προϋποθέτει ότι υπάρχει ένας θάνατος και μια γέννηση. Ένα τέλος και μια καινούργια αρχή. Αλλά η μετάβαση, αυτή καθεαυτή, είναι η ασταθής περίοδος ανάμεσα στα δύο. Κι εμείς όλοι γεννηθήκαμε μέσα στην περίοδο αυτής της αλλαγής. Είναι ίσως πολύ άχαρος καιρός γιατί το παλιό δεν έχει πεθάνει ακόμα και το νέο δεν έχει πλήρως εδραιωθεί. Τίποτα δεν είναι σταθερό, τίποτα δεν είναι γνώριμο ή αναγνωρίσιμο και από πουθενά δε μπορείς να κρατηθείς.

Η παγκόσμια κοινότητα βιώνει εδώ και χρόνια μια πολυεπίπεδη κρίση  που συνεχώς κλιμακώνεται σε όλα τα πεδία: από την οικονομία, την κοινωνία, και  το περιβάλλον, ως τον πολιτισμό, την ηθική, και την επιστήμη. Η κρίση αυτή έχει σκοπό να μας ωθήσει, ατομικά και συλλογικά, να αναθεωρήσουμε τη ζωή. Να αφυπνιστούμε, να αποδομήσουμε  τα πάντα και να  συνθέσουμε κάτι νέο. Να μεταβούμε από μια κοινωνία προσκόλλησης στην ύλη σε μια κοινωνία του πνεύματος. Να περάσουμε από το Εγώ στο Εμείς, από τον διαχωρισμό στην ενότητα,  από την σκιά στο φως, και από την ατομικότητα στην Αγάπη.

Η Ανάληψη της ευθύνης, και το κοίταγμα προς τα μέσα είναι τα εργαλεία που θα επιταχύνουν την πορεία μας και θα μας φέρουν πιο κοντά στην νέα εποχή της αυξημένης δόνησης και της υψηλής συνειδητότητας. Η μετάβαση μπορεί να είναι μια εποχή συναρπαστική γιατί πραγματικά βιώνουμε κάθε λεπτό που περνάει αυτή την μεγάλη μετατόπιση. Περπατάμε σε έναν μονόδρομο, και το μόνο που μπορούμε να αλλάξουμε είναι τον βηματισμός μας!
Στις 21-12-12 γιορτάζουμε την γέννηση της Νέας Γης που έρχεται!

¡Bienvenidos a Bananistan!

Γράφει. Τζένη Γκιούγκη, USM #28

¡Hola! ¿Qué tal?                  :    Γεια σου! Τι κάνεις;
¿Vamos a tomar un café?   :    Πάμε για καφέ;
Αγαπητοί συνδαιτυμόνες! Σας προτρέπω ανεπιφυλάκτως να αρχίσετε μαθήματα Ισπανικών προς καλύτερη εγκλιμάτισή σας με το περιβάλλον ! Η χώρα μας όσο πάει προσομοιάζει όλο και περισσότερο τις αμφιβόλου προελεύσεως ‘Δημοκρατίες’ που κυριάρχησαν μετά τον WWII στην Λατινική Αμερική, τις αποκαλούμενες και ‘Μπανανίες’…

Για του λόγου το αληθές παραθέτω ένα πρόχειρο Top Ten από τα γεγονότα μόλις των περασμένων εβδομάδων:

1) Στην αντιφασιστική μοτοπορεία είχαμε συλλήψεις και βασανισμούς από την ομάδα ΔΕΛΤΑ και τα ΜΑΤ, ενώ στη ΓΑΔΑ δε δίστασαν να αφήσουν ανθρώπους αιμόφυρτους και με σπασμένα μέλη χωρίς γιατρό ένα ολόκληρο βράδυ, όπως είθισται σε όλα τα πολιτισμένα κράτη.

2) Οι εργάτες των Ναυπηγείων Σκαραμανγκά, απλήρωτοι και σε εκ περιτροπής εργασία –δλδ 1 μεροκάματο την εβδομάδα από τον Απρίλιο, υπέστησαν μαζικές συλλήψεις και ξυλοδαρμούς με τον υπουργό Ναυτιλίας κ. Βρούτση να τους συνιστά πολύ απλά … «να μάθουν στην πείνα»! –όχι για παντεσπάνι δεν είπε τίποτα…

3) Τις ημέρες της γενικής απεργίας είχαμε προληπτικές συλλήψεις σε πολλά προάστια της Αθήνας. Αστυνομικές δυνάμεις επιτίθονταν χωρίς αφορμή σε προσυγκεντρώσεις, προπηλακίζοντας κόσμο και δημιουργώντας κλίμα τρομοκρατίας. Ανάμεσα στους συλληφθέντες, μέχρι και ανήλικοι μαθητές.

4) Η πρακτική απαγόρευση των συγκεντρώσεων στο Σύνταγμα με αστυνομικό αποκλεισμό «για λογούς δημόσιας ασφάλειας και μη διατάραξης της κοινωνικοοικονομικής ζωής της πρωτεύουσας».

5) Η σύλληψη του Βαξεβάνη γιατί έβγαλε στη φόρα την περίφημη «λίστα Λαγκάρντ» με τα 2059 ονόματα κατόχων Ελβετικών τραπεζικών λογαριασμών, ξεσκεπάζοντας στην ουσία την αναλγησία μιας διεφθαρμένης κρατικής μηχανής που είχε παραλάβει τη λίστα το 2010, μα το μόνο που κατάφερε ήταν να την μετατρέψει από CD σε USB Stick, και βεβαίως να την ‘χάσει’ πολλές, πολλές φορές!

6) Οι απολύσεις δημοσιογράφων της ‘δημόσιας τηλεόρασης’ για λόγους λογοκρισίας. Και συγκεκριμένα: οι Αρβανίτης και Κατσίμη της «Πρωινής Ενημέρωσης» της ΝΕΤ κόπηκαν μετά από σχόλιο σχετικά με τις δηλώσεις του Υπουργού Δημόσιας Τάξης κ. Δένδια για το δημοσίευμα της Βρετανικής Guardian για ‘βασανιστήρια στη ΓΑΔΑ’ (βλ. 1), την οποία μάλιστα απειλούσε και με ..μήνυση γιατί λέει «αν είναι δυνατόν να μας πουν ότι …καίμε τους κρατουμένους και με αναπτήρα! (αναφορά στο taser-gun)». Αν είναι δυνατόν indeed!

7) Στην ίδια κατηγορία έχουμε την απομάκρυνση ρεπόρτερ της ΕΤ3 γιατί την 26η Οκτωβρίου αναμεταδίδοντας το κλίμα έξω από την εκκλησία του Αγίου Δημητρίου στη Θεσσαλονίκη εν όψει της αφίξεως του Πρωθυπουργού, βεβαίως-βεβαίως, αναφέρθηκε στην ισχυρή αστυνομική δύναμη, και την δυσαρέσκεια του κόσμου. Αυτό το σχόλιο κρίθηκε ότι αντιβαίνει στο «εορταστικό κλίμα των ημερών» από τον κ. Λιάτσο, Γενικό Διευθυντή Ενημέρωσης της ΕΡΤ και ο δημοσιογράφος καθαιρέθηκε άμεσα από τα καθήκοντά του. Ρε τον (πα)Λιάτσο….

7) Μπαράζ λογοκρισίας συνέχεια, και σειρά  πήρε η τηλεοπτική σειρά Downton Abbey που προβάλλεται στην ΝΕΤ. Το επιτελείο …λογοκρισίας της ΕΡΤ αποφάσισε να κόψει μια «ομοφυλοφιλική» σκηνή διάρκειας 12 δευτερολέπτων στην οποία φαίνεται να φιλιούνται στο στόμα ένας δούκας με έναν υπηρέτη! …Πριν μερικές μέρες κυκλοφόρησε αφισάκι για την αλλαγή ώρας με τα λόγια «Την Κυριακή πάμε τα ρολόγια μας μία ώρα ...και σαράντα χρόνια πίσω». Αναρωτιέμαι αν βάλανε αρκετά χρόνια…

8) Άλλη μια γιορτή της δημοκρατίας στις Σκουριές Χαλκιδικής (a.k.a. Νέα Κερατέα), κατά την πολυπληθέστερη ως τώρα ΕΙΡΗΝΙΚΗ διαμαρτυρία ενάντια στη δημιουργία των μεταλλείων. Σωρεία αποδεικτικών στοιχείων (φωτογραφίες και βίντεο) για την στάση των ΜΑΤ –που απουσία δημοσιογράφων, επιδόθηκαν σε πρωτάκουστες θηριωδίες όπως σπάσιμο παρμπρίζ και πέταγμα δακρυγόνων ΜΕΣΑ στα αυτοκίνητα. Ένας από τους ‘τυχερούς’ οδηγούς έχασε τον έλεγχο του οχήματος με αποτέλεσμα να κατηγορείται για “απόπειρα ανθρωποκτονίας”. Σε άλλη περίπτωση, σταμάτησαν αυτοκίνητο, κατέβασαν μια 55χρονη γυναίκα και αφού την έβαλαν να γονατίσει της έσπασαν το πόδι πατώντας την με τις αρβύλες.
Στη συνέχεια, στο νοσοκομείο του Πολυγύρου όπου κατέφυγαν πολλοί τραυματίες, είχαμε τραμπουκισμούς κατά των γιατρών για να παραδώσουν τα ονόματα των ασθενών ώστε να φακελωθούν κατάλληλα. (Είναι άπειρες οι καταγγελίες κατοίκων της γύρω περιοχής για κλίμα εκφοβισμού που επικρατεί στα χωριά τους με σύγχρονους δοσίλογους να κατονομάζουν αντιρρησίες στους σεκιουριτάδες της Ελληνικός Χρυσός –συνιδιοκτησίας El Dorado-ΑΚΤΩΡ. Αυτός ο Μπόμπολας ρε παιδί μου! Όποια πέτρα κι αν σηκώσεις από κάτω θα τον βρεις! Και στο νερό και στο χρυσό!)
Το κατηγορητήριο για 14 από τους συλληφθέντες την επόμενη μέρα είχε την ανήκουστη κατηγορία συμμετοχής σε ‘Στάση’ (σαν αυτή του ‘Νίκα’ -όχι των αλλαντικών, την άλλη, των Βυζαντινών) άρθρο 170 του ποινικού κώδικα που είχε να ακουστεί από το 1972, σε καιρό ακόμα Δικτατορίας…

9) Η δυσφημιστική επιστολή-απάντηση της Τράπεζας της Ελλάδος στο εγχείρημα E.N.D. (End National Debt) με αποτέλεσμα πρωτοσέλιδα που μιλούσαν για ‘κόλαφο’ και ‘απάτη’. Όποια κι αν είναι η αλήθεια για την ύπαρξη των περίφημων 600 δις σε Αμερικάνικα Ομόλογα, αυτό που κατέδειξε με την κίνησή του ο κ. Α. Σώρρας ήταν η απροθυμία του κράτους να εξετάσει ως έπρεπε μια τέτοια πρόταση, κάτι για το οποίο έχει ήδη προβεί σε μήνυση κατά της κυβέρνησης και του Υπουργείου Οικονομικών. Εδώ χανόμαστε, κάποιος διατείνεται ότι κρατάει σανίδα σωτηρίας και συ τον απορρίπτεις χωρίς καν να δεις αν λέει αλήθεια; Γιατί άραγε; Μήπως γιατί το σχέδιο δεν είναι να σωθούμε…; Δεν υπερασπίζομαι τον κ. ‘Με-λένε-Αρτέμη’ Σώρρα –ο οποίος, truth be told, μοιάζει περισσότερο με νονό της νύχτας παρά με έντιμο επιχειρηματία. Όμως, αυτή η τάση γελιοποίησης της E.N.D. από όλες τις πολιτικές δυνάμεις –αριστερές και δεξιές, εντός και εκτός κοινοβουλίου είναι αν μη τι άλλο παράξενη…

10) Είχαμε την ευτυχία να ζήσουμε Παρελάσεις Εξπρές, κεκλεισμένων των …φραχτών, με δρακόντεια περιφρούρηση, κάγκελα, ΜΑΤ κτλ –χειρότερα κι από την επταετία. Οι παρελάσεις συνοδεύτηκαν από εκφοβισμούς και αποβολές μαθητών που τόλμησαν να διαμαρτυρηθούν –με τον τρόπο τους, κατά του καθεστώτος, όπως  της μαθήτριας που σήκωσε τη γροθιά της καθώς περνούσε μπροστά από τους επίσημους. Ενώ για μια από τις πολλές μαθήτριες που παρέλασαν ξυπόλητες σε ένδειξη διαμαρτυρίας στην Αθήνα, ο σχολιαστής της παρέλασης είπε ότι …της έσπασε το τακούνι και για να μη χαλάσει την παρέλαση έβγαλε τα παπούτσια της! Κρατική προπαγάνδα είπατε; Ούτε στην Βόρεια Κορέα να ήμασταν!!!!

11) Οι κυρίες Γεριτσίδου, μητέρα και κόρη, γνωστές στο πανελλήνιο γιατί κατάφεραν το ακατόρθωτο: να ξεκινήσει δίκη στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης κατά του ΓΑΠ, Τρόικας κλπ με την κατηγορία της Γενοκτονίας και των Εγκλημάτων κατά της Ανθρωπότητας εις βάρους του Ελληνικού λαού (Yes guys, things are really THAT grave...) αποτελούν μεγάλο αγκάθι στο σχέδιο ‘εθνικής σωτηρίας’. Έτσι, κατά την παρέλαση της 28ης συνελήφθησαν και κρατήθηκαν για πάνω από 24 ώρες χωρίς να τους απαγγελθεί συγκεκριμένη κατηγορία. Αυτό που τις έσωσε ήταν η απαράμιλλη γνώση του Συντάγματος και των δικαιωμάτων τους. Κατήγγειλαν απαράδεκτες συνθήκες κράτησης και ψυχικά βασανιστήρια σε μια προσπάθεια να καμφθεί το ηθικό τους.

12) Συνελήφθη ο Αλέξανδρος Χονδρογιάννης στην Κέρκυρα γιατί τράβηξε φωτογραφίες τις οποίες δημοσίευσε στο Facebook όπου απεικονίζονταν μαζί αστυνομικοί με Χρυσαυγίτες λίγο πριν την παρέλαση. Κατηγορείται για απρόκλητη έργω εξύβριση, παραβίαση νόμου περί προσωπικών δεδομένων και διασπορά ψευδών ειδήσεων που μπορούν να θίξουν το κύρος της χώρας!

13) Η θέσπιση νέας αγορανομικής νομοθεσίας βάσει της οποίας θα πωλούνται πλέον ληγμένα τρόφιμα σε πιο φτηνές τιμές. …Λες τελικά να αληθεύει ότι είναι στα σκαριά ο οδηγός με τίτλο «100 τρόποι να βγάλετε από την μύγα ξίγκι» που θα δίνεται σε κάθε απολυόμενο μαζί με το παροιμιώδες «Πώς να κάνεις το σκατό σου παξιμάδι»;

14) Ετοιμάζεται η δημιουργία της Ρυθμιστικής Αρχής Υδάτων (ΡΑΥ) ενόψει των ιδιωτικοποιήσεων ΕΥΑΘ και ΕΥΔΑΠ. Σκοπός ο πλήρης έλεγχος των υδάτινων πόρων της χώρας, από το πηγάδι της αυλής μέχρι τα ποτάμια και τις θάλασσες. Κάπως έτσι ξεκίνησε το κακό και στην Βολιβία όπου ο λαός αφού δεν είχε κυριολεκτικά πια ‘νερό να πιεί’ εξεγέρθηκε στον «πόλεμο του νερού».

15) Περνάμε τώρα στα στοιχεία που υπέκλεψαν από το Υπουργείο Οικονομικών οι Anonymous. Η είδηση κυκλοφόρησε στα ψιλά και υποτίθεται πως αφορούσε κωδικούς πρόσβασης υπαλλήλων του υπουργείου. Ο δημοσιογράφος Σπύρος Καρατζαφέρης συνελήφθη αφού άρχισε να δημοσιοποιεί στην εκπομπή του ‘Εκκεντρικό Δελτίο’ τα πραγματικά στοιχεία που διέρρευσαν και αφορούν σε σαφείς αποδείξεις εμπλοκής των ελληνικών κυβερνήσεων από τον Σημίτη ως τον Σαμαρά για το σημερινό μας χάλι. Ενδεικτικά δημοσιοποιούνται νέα Swaps που υπέγραψε ο νυν Πρωθυπουργός με φετινή ημερομηνία!
…Παλιά οι πόλεμοι γινόταν με όπλα και face-to-face. Σήμερα, εισβάλλουν όλες αυτές οι ακαταλαβίστικες νέες λέξεις στη ζωή μας ‘Swaps’, ‘CDS’, ‘PSI’. Ένα ολοκαίνουργιο οπλοστάσιο. Δεν έχουμε ιδέα πως λειτουργεί, και έτσι νομίζουμε ότι δε μπορεί να μας βλάψει...
Λογοκρισία, τρομοκρατία συλλήψεις… θα μου πεις στις ‘Μπανανίες’ όλα τα παραπάνω φαντάζουν αθώα μπροστά στις εξαφανίσεις, τις μακροχρόνιες φυλακίσεις και τους μαζικούς τάφους. Τι λέτε; Να περιμένουμε να δούμε αν θα φτάσουμε κι εκεί; Μας παίρνει; Ή πιστεύουμε ότι θα μας σώσει η Ε.Ε.; …Εεεε!;!;!;
Είπα στην αρχή Top Ten και αράδιασα μια δεκαπενταριά. Ε, μπαίνω κι εγώ στο κλίμα της εποχής! Είναι τόσο της μόδας που ακόμα και οι εμπορικές εταιρίες το υιοθετούν –είδα πρόσφατα διαφήμιση να λέει τα εξής: «Μαρινόπουλος CARREFOUR: Μια …ΕΚΑΤΟ ΤΟΙΣ ΕΚΑΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ!!!!!» ROFL!!! Σοβαρή υποψηφιότητα για το Βραβείο Portokalos!

Όμως, επειδή μ’ αρέσει να βλέπω την φωτεινή πλευρά ας κάνουμε και μια γρήγορη λίστα αισιοδοξίας των τελευταίων εβδομάδων:
1) Το κίνημα Χωρίς Μεσάζοντες έχει αρχίσει να απλώνεται σε πολλά μέρη, καλύπτοντας περισσότερες κατηγορίες προϊόντων. Τα δίκτυα ανταλλαγών ενδυναμώνονται και  μαζί ξεπηδάνε συνεχώς μικρές συνεταιριστικές ομάδες που αυτό-οργανώνονται, δημιουργώντας τα πάντα από συνεργατικούς λαχανόκηπους μέχρι παιδικούς σταθμούς.
2) Οι καταγγελίες για καταιγισμό αεροψεκασμών πληθαίνουν. Το θέμα βγαίνει από τη σφαίρα της συνομωσιολογίας και αρχίζει να συζητιέται ανοιχτά πια. Ομιλίες και προβολές οργανώνονται  καιρό τώρα από τις κατά τόπους ομάδες δράσης μα για πρώτη φορά έγινε συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο Σύνταγμα με θέμα τα chemtrails και επίδοση επιστολής διαμαρτυρίας στον Υπουργό Εθνικής Άμυνας.
3) Ομάδα του ‘The Press Project’ ανέλαβε να μεταφράσει το ογκώδες κείμενο του Μνημονίου 3 στα Ελληνικά για να ενημερωθούμε έγκαιρα.
4) Guardian to the rescue! Μια με τα βασανιστήρια στη ΓΑΔΑ, μια προτείνοντας Βαξεβάνη για γενικό φορο-εισπράκτορα, και τελευταία με άρθρο για τη την εύθραυστη δημοκρατία μας ‘ενώ η Ευρώπη κοιτάει από την άλλη’, η εφημερίδα Guardian ρίχνεται σύμμαχός μας στον αγώνα της αλήθειας. Ένα κύμα νέο-φιλελληνισμού απλώνεται γύρω και το έχουμε πραγματικά ανάγκη.
5) Το αντιφασιστικό κίνημα γιγαντώνεται κατά μήκος της χώρας. Πορείες και  συναυλίες αλληλεγγύης οργανώνονται με επιτυχία παντού. Ο κόσμος δείχνει την δυσανεξία του στο φαινόμενο του φασισμού όπου αυτό εκδηλώνεται –από το λεωφορείο μέχρι τον χώρο εργασίας. Χαρακτηριστικό το δελτίο τύπου του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας με αφορμή πρόσφατο περιστατικό σε γιαπί της Καλλιθέας που «επισκέφτηκαν» μέλη της ΧΑ, απειλώντας μετανάστες και εκβιάζοντας τον υπεργολάβο να προσλάβει στη θέση τους Έλληνες  και μάλιστα με ..χαμηλότερο μεροκάματο!!!
6) V For Vaxevanis. Ο  τρόπος με τον οποίο αντέδρασε ο κόσμος στις παραπάνω συλλήψεις ήταν αποφασιστικός, γρήγορος, και συντονισμένος.  
7) Την επομένη των γεγονότων στις Σκουριές, σύσσωμος ο Εμπορικός Σύλλογος Ιερισσού μαζί με μαθητές, αγρότες, απλούς πολίτες κατέκλεισαν τα Δικαστήρια Πολυγύρου σε ένδειξη συμπαράστασης και αποφασιστικότητας για την συνέχιση του αγώνα.
8) Εργαζόμενοι της ΕΤ3 κατήγγειλαν ανοιχτά χειραγώγηση των δελτίων ειδήσεων σχετικά με τα γεγονότα στις Σκουριές δίνοντας συγκεκριμένα στοιχεία παραποίησης δεδομένων και διαστρέβλωσης της πραγματικότητας. Καταγγέλλουν επίσης την υπερβολική παρουσία της αστυνομίας στους χώρους εργασίας τους.
9) Οι υπάλληλοι της ΕΡΤ έκαναν απεργία μιας εβδομάδας. Οι εργάτες της Χαλυβουργικής …’γιορτάζουν’ την επέτειο ενός χρόνου από την αρχή της δικής τους απεργίας. Στην περίπτωση της ΒΙΟ.ΜΕ. οι εργάτες μετά την …εξαφάνιση ένα πρωί των αφεντικών περιφρουρούν τις εγκαταστάσεις εδώ και ένα χρόνο με αίτημά τους την αυτό-διαχείριση. Πληθαίνουν οι φωνές που ζητούν «ΑΓΡΙΑ ΑΠΕΡΓΙΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ» παντού, με τη συμμετοχή όλων! Είναι απλό: αφού ο μπαμπάς τα βρήκε με τον τοκογλύφο και η μαμά έχει Αλτσχάιμερ, τα παιδιά παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους. Το κρατικό χρέος κουρεύτηκε, απαιτείται το ίδιο και για το ιδιωτικό –σεισάχθεια το λένε. Το κράτος μειώνει την ποιότητα και ποσότητα των υπηρεσιών προς τους πολίτες, αυτοί σταματάνε να το πληρώνουν… Εξαιρετικό το βιντεάκι των Anonymous για την ‘κυβέρνηση’ by the way.
10) 14 Νοεμβρίου ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΗΜΕΡΑ ΑΠΕΡΓΙΑΣ.

Χτες βράδυ πέρασαν και τα νέα μέτρα με πλειοψηφίες επί των παρόντων, εκβιασμούς διαγραφών, και άλλα τέτοια όμορφα. Τη σώσαμε τη χώρα για άλλη μια φορά. Ως την επόμενη δηλαδή.
Μια Ελλάδα βραδείας καύσης, εθισμένη, περιμένει την επόμενη δόση. Φοβάται τον πόνο της αποτοξίνωσης και τα στερητικά έτσι διαλέγει τον εύκολο δρόμο της κατρακύλας. Επειδή όμως ο ήλιος εδώ είναι έξτρα δυνατός, το φως κάποια στιγμή θα την ξυπνήσει και θα την αναγκάσει να πει ναι στη ζωή! Και τότε θα την ακούσεις να λέει κι αυτή: …Σας αρέσει η μουσική, κύριε Φιντς;


Επειδή πάντα είναι καλύτερα να αποκτάμε προσωπική άποψη παραθέτω μερικά λινκ για να βγάλει ο καθένας τα δικά του συμπεράσματα:

Συνέντευξη της κας. Όλγας Γεριτσίδου
http://www.youtube.com/watch?v=77PmexPaLQY&feature=share
Εκπομπή Εκκεντρικό Δελτίο με αποκαλύψεις των Anonymous (3/11/12)
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=5H4j0bCmkV8
Το μήνυμα των Anonymous πριν χτυπήσουν το Υπουργείο Οικονομικών
http://logioshermes.blogspot.com/2012/10/anonymous_29.html#ixzz2BNSRpzRd
Συνέντευξη του Αρτέμη Σώρρα (E.N.D.)
http://www.youtube.com/watch?v=7h2jz2W561A&feature=em-uploademail-new
Το δημοσίευμα της Guardian μαζί με φωτογραφίες από τα βασανιστήρια στη ΓΑΔΑ
http://www.guardian.co.uk/world/2012/oct/09/greek-antifascist-protesters-torture-police
Περίληψη της υπόθεσης ‘λίστα Λαγκάρντ’ με …δόση χιούμορ!
http://www.youtube.com/watch?v=pOzaY8iB_uk&feature=share
Οι επίμαχες φωτογραφίες που οδήγησαν στη σύλληψη του 35χρονου στην Κέρκυρα
http://www.left.gr/article.php?id=11459#.UI8EwF4wL4U.facebook
Περιγραφή των γεγονότων στις Σκουριές ( 2 λινκ)
http://antigoldgreece.wordpress.com/2012/10/23/%CF%83%CF%84%CE%B9%CF%82-%CF%83%CE%BA%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B9%CE%AD%CF%82-%CE%B6%CE%AE%CF%83%CE%B1%CE%BC%CE%B5-%CF%80%CF%8C%CE%BB%CE%B5%CE%BC%CE%BF-%CE%BD%CE%AD%CE%B1-%CE%B2%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B5/
http://antigoldgreece.wordpress.com/2012/10/22/skouries-junta/
Ντοκιμαντέρ για τους αγώνες των κατοίκων στα ‘παλιά μεταλλεία’ της Χαλκιδικής με τίτλο «ΚΥΝΗΓΙ ΘΥΣΑΥΡΟΥ»
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=bVjMllk4jTA
Βουβή ταινία για τους αγώνες στην Κερατέα με τίτλο «Κερατέα vs Κερατάδες 1-0»
http://www.tsiri.tv/?videos=keratea-vs-%CE%BA%CE%B5%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%B4%CE%B5%CF%83-1-0-%CF%84%CE%BF-%CF%87%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B7
Μνημόνιο 3 στα ελληνικά
http://www.thepressproject.gr/article/31148/TO-MNIMONIO-3-METFRSMENO
Ένα λιβάδι που ονειρεύεται
http://news.freeandreal.org/2012/10/29/a-field-that-dreams/
Ανακοίνωση Αυτό-οργανωμένης Συνδικαλιστικής Δράσης ΕΤ3 για το θέμα των Σκουριών
https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1433170
Το blog των εργαζομένων στην ΒΙΟ.ΜΕ.
http://biom-metal.blogspot.gr/2012/09/blog-post_7829.html
Πως εξηγείς τι είναι ‘κυβέρνηση’ σε έναν εξωγήινο;  Εξαιρετικό βίντεο των Anonymous http://www.youtube.com/watch?v=qeLzyoeomq8&feature=share


Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2012

24.12 GUY GERBER @ MAMACAS, ATHENS

XMAS Eve Special
Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου
Blend presents
GUY GERBER
ADRIANOS PAPADEAS
Mamacas
Persefonis 39, 19200 Gazi, Athens
Doors open: 12am - 7am
10 euros inc. drink, 20 euro after 01:30
Reservations: 6981931626, 6975406043
www.blendathens.com, www.facebook.com/blendathens

Supported by UrbanStyleMag

tINI Interview – XMAS Special by Odisseas Panierakis

Tini interview
Με αφορμή το Χριστουγεννιάτικο Special της Blend Athens στις 22 Δεκεμβρίου στο Mamacas, φιλοξενούμε μια ιδιαίτερη DJ και παραγωγό σε μια ιδιαίτερη συνέντευξη.  Μέσα σε λίγα μόνο χρόνια, όμως με πολλή δουλειά, απεριόριστη θετική ενέργεια και αυθεντική αγάπη για τη μουσική, έχει αποδείξει την αξία της κι έχει ξεχωρίσει με το ταλέντο της σ' ένα κατά τα άλλα ανδροκρατούμενο χώρο.
Η ενασχόλησή της με τη μουσική ξεκίνησε στην ηλικία των 7  ενώ το σημείο αναφοράς της καριέρας της ήρθε το 2008, όταν μπήκε στην οικογένεια της Desolat. Έκτοτε κλέβει συνεχώς τις εντυπώσεις: Gigs στα μεγαλύτερα clubs ανά τον κόσμο, ένα προσωπικό album και πρόσφατα η κατάκτηση της 15ης θέσης στην κατάταξη του Resident Advisor για τους καλύτερους καλλιτέχνες  του 2012. Όμως αδιαμφισβήτητα πλέον, στην ανεπίσημη λίστα των πιο περιζήτητων γυναικών DJs καταλαμβάνει την 1η θέση και απ' ότι φαίνεται θα παραμείνει σ' αυτή για πολύ ακόμα.
Αποκλειστικά για το UrbanStyleMag η γλυκιά, αυθόρμητη και ταλαντούχα tINI !


Πώς ξεκίνησες ν' ασχολείσαι με την μουσική; Υπάρχει κάποια ιστορία που θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας;
Η μουσική πάντα έπαιζε σημαντικό ρόλο στη ζωή μου. Μεγάλωσα σε μια οικογένεια όπου όλοι ενδιαφέρονταν πολύ για τη μουσική. Ο πατέρας μου έπαιζε drums, είχαμε κιθάρες, ένα πιάνο και άλλα μουσικά όργανα στο σπίτι. Άρχισα από πολύ μικρή να παίζω μ' αυτά και πάντα ονειρευόμουν να έχω μια δική μου μπάντα και να είμαι πάνω στη σκηνή!

Εδώ και μερικά χρόνια κερδίζεις ολοένα και περισσότερους fans ανα τον πλανήτη. Ένα album, podcasts, gigs. Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας σου πέρα από την σκληρή δουλειά;
"KANE TA ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΑΓΑΠΗ"- αυτό είναι! Είμαι πολύ θετικός άνθρωπος και νομίζω πως αυτή η ενέργεια αρέσει σε πολύ κόσμο!

Είχες ποτέ κάποιο gig που να θυμάσαι ως το χειρότερο της καριέρας σου; Αν ναι, τι συνέβει τότε που το στιγμάτισε;
Ναι! Θα έπαιζα σ' ένα club κάπου στην Ανατολική Γερμανία. Αφού ξεκίνησα το set μου, ήρθε ο ιδιοκτήτης και μου είπε να σταματήσω γιατί δεν καταλάβαινε τη μουσική μου, δεν ήταν αρκετά εμπορική γι' αυτόν. Σίγουρα ήμουν στο λάθος μαγαζί!

Αυτή είναι η δεύτερη φορά που παίζεις στην Ελλάδα. Πώς θα περιέγραφες το κοινό και το party vibe ;
Η πρώτη φορά ήταν υπέροχη, έπαιξα με το Marco Carola κι ήταν τόσο διασκεδαστικό εκείνο το βράδυ! Πραγματικά μου άρεσε πολύ το κοινό, ήταν πολύ ανοιχτοί στο να καταλάβουν τη μουσική μου και πέρασαν κι εκείνοι πάρα πολύ καλά!

'It Could Be Worse'. Δείγμα αυτοκριτικής ή απλά χιούμορ; Πώς προέκυψε αυτό το όνομα για το προσωπικό σου podcast;
Αυτή η έκφραση ταιριάζει σε όλες τις καταστάσεις της ζωής, αφού κάθε κατάσταση πάντα θα μπορούσε να είναι και χειρότερη! Βασικά είναι μια πολύ θετική έκφραση που κάνει αποδεκτές ακόμα και τις χειρότερες στιγμές μας.
Πριν από λίγα χρόνια χτύπησα στο πόδι μου ένα tattoo "could be worse", το έκανα για πλάκα μαζί με τον καλύτερό μου φίλο ο οποίος έχει ένα "witness the fitness". Nομίζω πως μάλλον είναι η αίσθηση του χιούμορ μου!

Πρόσφατα μάθαμε τα αποτελέσματα του φετινού RA poll και είχες την 15η θέση. Ποια είναι η γνώμη σου για τους διαγωνισμούς κατάταξης των DJs;
Το ξέρω πως πολλοί δεν παίρνουν αυτές τις κατατάξεις στα σοβαρά, δεδομένου του ότι μερικές φορές δεν ξέρεις καν από πού προέρχονται οι ψήφοι. Για μένα ήταν μεγάλη έκπληξη το ότι βρέθηκα στο top20 του RA και άσχετα με το πόσο "αληθινοί" είναι αυτοί οι διαγωνισμοί, αυτό μου απέδειξε πως υπάρχει πολλή αγάπη εκεί έξω γι' αυτό που κάνω. Αυτό με κάνει πολύ χαρούμενη!

Με αφορμή έναν άλλο διαγωνισμό τώρα, με αντικείμενο τα καλύτερα κομμάτια στην ιστορία της ηλεκτρονικής μουσικής. Μοιράσου μαζί μας αν θέλεις τα πέντε αγαπημένα σου κομμάτια από όλο το χρονικό φάσμα της ηλεκτρονικής μουσικής...
Wow, αυτό είναι δύσκολο... Είναι πάρα πολλά τα tracks για να αναφέρω μόνο πέντε και δεν θέλω να ξεχάσω κανένα, οπότε θα το αφήσω ανοιχτό ;)


// EN
TINIOn the occasion of the Xmas special of Blend Athens that is going to take place at Mamacas on the 22nd of December, we host a very special Dj and producer in a similarly special interview. 'Special' being obviously the key word, in just a few years (but with a lot of hard work, unlimited positive energy and endless love for music), this woman managed to prove her worth and talent and finally stand out in the -essentially male dominated- EDM.
She has been involved with music since age seven and kick- started her career in 2008 when she joined the Desolat family. The rest is well-known and quite impressive: Gigs at the world's biggest clubs, one album and most recently, the 15th place in Resident Advisor's poll results for 2012's best DJs. Undoubtedly though, in the unofficial ranking of the crowd for most wanted women DJs she has won 1st place and as it seems,  she 's going to be keeping it that way for many years to come.
Exclusively for UrbanStyleMag, the sweet, spontaneous and talented... tINI !

How did you get involved with music? How did it first start for you? Is there any particular story you'd like to tell us?
Music has always been important in my life. I grew up in a family that was really interested in music. My father used to play the drums and we had guitars, a piano and other instruments in our house. I started playing around with these instruments very early and I always dreamed of my own band and being on a stage!

During the past years the number of your fans has been increasing by the day, globally.  One album, podcasts, gigs. What is the secret of your success besides, of course, hard work?
"DO ALL THINGS WITH LOVE" - that is pretty much it! I am a very positive person and I think a lot of people like this energy!

Have you had any gig that you remember as the worst of your career?  If yes, what was it that made it go wrong?
Yes! I was supposed to play in a club somewhere in East Germany, after I started my set the owner came and told me to stop as he didn't understand my music as it was not commercial enough for him. I was definitely in the wrong club!

This is your second time playing in Greece. How would you describe the audience and the party vibe?
The first time was amazing when I played alongside Marco Carola and we had such a fun night! I really liked the crowd there, they were very open minded in understanding my music and they enjoyed themselves!

'It Could Be Worse'. Self-criticism or just your sense of humor? How did you come up with this name for your podcast?
This expression fits so well for all situations in life, as every situation could always be worse! It’s actually a very positive expression and makes even the worst moment acceptable.
A few years ago I got a "could be worse" tattoo on my leg; I did it for fun with my best friend who has "witness the fitness". I think it’s my kind of humour!

We recently heard about the results of this year's RA poll, in which you came 15th. What is your opinion about such DJ competitions and rankings?
I know that a lot of people don't take these rankings very seriously as sometimes you don't even know where the voting come from.
For me it was a great surprise to find my name in the top 20 of the RA and no matter how "real" or "true" these rankings are, it showed me that there is a lot of love for what I do out there and this makes me very happy!


Now, another kind of 'competition'. Ranking the best tracks in the history of EDM, what is your personal top5? The tracks you consider as your favorite anthems, if you like.
Wow that’s a hard one… too many to mention and I don't want to forget one, so I leave this open ;)