Σύμφωνα με όσα αναφέρει το περιοδικό HOT DOC του Κώστα Βεξαβάνη, στον κατάλογο της λίστας Λαγκάρντ υπάρχουν εκατοντάδες περιπτώσεις καταθετών που εμφανίζουν ποσά τα οποία δεν ταιριάζουν με καμιά επαγγελματική τους δραστηριότητα.
Το HOT DOC φέρνει στη δημοσιότητα τα ονόματα 2.059 Ελλήνων οι οποίοι έχουν λογαριασμούς στην τράπεζα HSBC της Ελβετίας. Πρόκειται για τη λίστα Λαγκάρντ η οποία επί δύο τουλάχιστον χρόνια περιφέρεται από συρτάρι σε συρτάρι και από τσέπη σε τσέπη υπουργού, αποτελώντας ταυτόχρονα ένα μέσο πολιτικού και οικονομικού εκβιασμού.
Οι άνθρωποι που υπάρχουν στη λίστα δεν είναι απαραίτητα φοροκλέφτες, ούτε διαχειριστές μαύρου χρήματος. Υπάρχουν όμως εκατοντάδες εμφανείς περιπτώσεις συναλλασσόμενων με την τράπεζα που εμφανίζουν καταθέσεις που δεν ταιριάζουν με καμιά επαγγελματική τους δραστηριότητα. Η απόφασή μας να δημοσιεύσουμε τα ονόματα είναι συνειδητή και εκτός από την ενημέρωση στόχο έχει να χτυπήσει το νοσηρό κλίμα που δημιουργείται στη χώρα βάζοντάς την να δέχεται βολές από τη λάσπη του υπονόμου που πέφτει συνεχώς στον ανεμιστήρα.
"Είμαστε μια μικρή δημοσιογραφική ομάδα. Δημοσιογραφική. Σε αυτό επιμένουμε ιδιαίτερα. Δεν έχουμε μετοχικά σχήματα, δεν πήραμε δάνεια, δεν χρησιμοποιήσαμε τη δημοσιογραφία για να εξυπηρετήσουμε συμφέροντα. Ξεκινήσαμε την έκδοση του HOT DOC με 5.000 ευρώ κεφάλαιο. Δεν μπήκαμε σε μπανιέρες για να μουλιάσουμε την δημοσιογραφία στα αρωματικά νερά του life style, δεν παρουσιάσαμε ως δημοσιογραφία τα γιλέκα του Καματερού. Στον τραπεζικό μας λογαριασμό υπάρχει ένα ποσό για να πληρωθεί το χαρτί, οι άνθρωποι που δουλεύουν και κάτι πίτσες ντιλίβερι τα μεσημέρια που μας έχουν καταστρέψει.
Ναι αυτή η εικόνα είναι αδιανόητη για πολλούς. Ο δημοσιογράφος στην σχηματική του απεικόνιση θα είναι ή αλήτης ρουφιάνος, ή κυριλέ και κονομημένος. Λίγο μας ενδιαφέρει. Πάμε κάνουμε τη δουλειά μας και είμαστε πολύ ευχαριστημένοι που μας αρέσει. Και που τα βάζουμε με μεγαθήρια που δεν μπορούν να μας αντιμετωπίσουν, γιατί κάνουμε μόνο τη δουλειά μας.
Οι έρευνες του HOT DOC σε ένα εξάμηνο έχουν προκαλέσει πάνω από 10 εισαγγελικές παρεμβάσεις και άλλες τόσες ερωτήσεις στη Βουλή. Αυτές οι αποκαλύψεις δεν απασχόλησαν καθόλου τα γνωστά και παλιά μέσα ενημέρωσης. Έρευνές μας έχουν παίξει ακόμη και στο REUTERS αλλά όχι στα ελληνικά κανάλια. Νοιώθουμε ταυτόχρονα μόνοι αλλά και πολύ κοινωνικοί. Έχουμε γύρω μας κοινό που βγάζει και μεταδίδει μια υγιή απαίτηση και μας προσφέρει όσα έχουμε ανάγκη. Και δεν είναι μόνο τα 2,5 ευρώ.
Στο έκτακτο τεύχος του περιοδικού που είναι πολύ πιθανό να έχετε στα χέρια σας, αποκαλύψαμε την λίστα Λαγκάρντ. Ναι ήταν μια μεγάλη επιτυχία, αλλά ήταν και ένα χρέος. Η Ελλάδα δεν μπορεί να ζει με την υποκρισία, όμηρος ενός πολιτικού συστήματος που ρίχνει δεξιά αριστερά τις λάσπες του υπονόμου του.
Το τεύχος αυτό δεν πρόλαβε να φτάσει στα περίπτερα και αντιγράφτηκε από πειρατές. Δεν ήταν ανώνυμα μπλογκς, αλλά μεγάλα «μαγαζιά». Αυτό ήταν ενδεχομένως και η απόδειξη της επιτυχίας του. Όπως έγραψα χαριτολογώντας στο twitter «είναι ένας θρίαμβος. Ακόμη και ο Τριανταφυλλόπουλος αγόρασε HOT DOC έστω για να το αντιγράψει». Δεν σεβάστηκαν τίποτα. Με το πρόσχημα της είδησης και της αναπαραγωγής της, δεν έδωσαν κάποια στοιχεία της έρευνας (10 άνθρωποι δούλευαν γι αυτήν επί ένα μήνα) αλλά αντέγραψαν και δημοσιοποίησαν τη λίστα. Τη δουλειά μας. Την αγωνία που περάσαμε για να διασταυρώσουμε αν είναι γνήσια η λίστα, τα ξενύχτια που κάναμε για να ελέγξουμε στοιχεία, την πνευματική και την σωματική μας κούραση.
Δεν είναι μόνο αλήτες που καπηλεύτηκαν τη δουλειά μας. Δεν είναι μόνο λήσταρχοι που δεν είχαν τα κότσια να κάνουν ότι κάναμε. Στόχος τους είναι η ισοπέδωσή μας. Να μην υπάρχουμε. Έδωσαν την ύλη μας στο κοινό, για να μην αγοράσει το περιοδικό. Να μην έχουμε έσοδα. Δεν θέλουν ανεξάρτητες φωνές, ψύλλους στον κόρφο τους και στον κόρφο των αφεντικών τους.
Τους διαβεβαιώνω πως εμείς θα συνεχίσουμε να υπάρχουμε. Χωρίς να μπούμε σε μπανιέρες στις οποίες μετά θα φτύνουμε. Χωρίς να πάρουμε δάνεια. Χωρίς να εκβιάσουμε. Χωρίς να δώσουμε δώρο σερβιέτες και στριγκάκια. Θα υπάρξουμε απλώς γιατί έχουμε αυτό που δεν έχουν. Έχουμε αναγνώστες, δεν έχουμε πελάτες. Και ξέρουμε πως θα αγοράσουν το HOT DOC. Έχουμε τα κότσια επίσης να σας το ζητήσουμε, γιατί απλώς απευθυνόμαστε στο άλλο μας κομμάτι. Εσάς."
Με το σοκ από την κόλαση που ζήσαμε χθες στις Σκουριές ακόμα υπερβολικά έντονο, βρίσκομαι μπροστά στον υπολογιστή προσπαθώντας να γράψω ένα “κανονικό” άρθρο. Αδύνατον. Δεν μπορώ να βρω τις εκφράσεις, δεν ξέρω αρκετά σχήματα υπερβολής, άλλωστε όσους υπερθετικούς βαθμούς κι αν χρησιμοποιήσω η πραγματικότητα αυτών που συνέβησαν χθες πάλι θα με ξεπερνάει. Οπότε θα τα γράψω απλά, όπως τα έζησα, και ο καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του.
Η χθεσινή πορεία στις Σκουριές ήταν ίσως η μεγαλύτερη που έχει γίνει για τα μεταλλεία και σίγουρα μια από της μεγαλύτερες στην ιστορία της Χαλκιδικής. Πολύ πάνω από δυο χιλιάδες άτομα από όλες τις μεριές της Χαλκιδικής και αρκετοί συμπαραστάτες του αγώνα μας από Θεσ/νίκη, Κιλκίς και Θράκη ήρθαν στην Ιερισσό από όπου ξεκίνησε η αυτοκινητοπομπή για τις Σκουριές. Για πρώτη φορά υπήρχε τόσος κόσμος, κυρίως νέοι άνθρωποι, από χωριά εκτός της Ιερισσού, που είναι ο μεγαλύτερος πυρήνας του αγώνα. Μ. Παναγία, Αμμμουλιανή, Ουρανούπολη, Νέα Ρόδα, Μεταγγίτσι, Γομάτι, Ορμύλια, Ν.Μουδανιά, Πολύγυρο, Πλανά, ακομα και άτομα από τα “μεταλλευτικά” χωριά Στρατονίκη, Στάγειρα, Παλαιοχώρι, που αψήφησαν την τρομοκρατία της εταιρείας και ήρθαν να διαδηλώσουν για το βουνό.
Αφήσαμε τα αυτοκίνητα πριν από το “Χοντρό Δέντρο”, τη διασταύρωση δηλαδή από όπου ξεκινάει ο δασικός δρόμος για τις Σκουριές, και από εκεί ξεκινήσαμε την πορεία μας. Μπροστά μας, σε απόσταση περίπου 300 μέτρα βρισκόταν αστυνομικές δυνάμεις και κλούβες, μπροστά από μια μικρή πορεία μεταλλωρύχων που είχε ξεκινήσει από το Παλαιοχώρι. Δεν ήταν πάνω από 200-250 άτομα. Προχωρούσαν αργά προς το μέρος μας και η αστυνομία δεν τους σταματούσε, απλά τους συνόδευε. Τι ήθελαν άραγε; να χτυπηθούμε; Να έχουμε κανονικό εμφύλιο στην περιοχή; Μετά από λίγο αποχώρησαν, βλέποντας προφανώς το μέγεθος της δικής μας πορείας.
Ο δρόμος στο Χοντρό Δέντρο δεν ήταν κλειστός από ΜΑΤ, όπως άλλες φορές, μάθαμε όμως ότι υπήρχαν τέσσερις διμοιρίες επάνω, στις Σκουριές. Συνεχίσαμε με τα πόδια, άντρες και γυναίκες όλων των ηλικιών, μια μακριά, ειρηνική πορεία 7 χιλιομέτρων μέχρι τις Σκουριές, μέσα στο υπέροχο βουνό μας που θέλουν να καταστρέψουν. Μια μικρή ομάδα από εμάς, γύρω στα 200 άτομα, παρέμεινε στο Χοντρό Δέντρο, για να προσπαθήσει να κρατήσει πίσω τα ΜΑΤ αν επιχειρούσαν επίθεση από το Παλαιοχώρι. Τώρα πια, έχοντας δει την απίστευτη αγριότητα των Ματατζήδων, κάτι τέτοιο ακούγεται μάλλον αφελές.
Όταν φτάσαμε στις Σκουριές αντικρύσαμε ένα τείχος από αστυνομικούς να φράζει το δημόσιο δασικό δρόμο, λίγο μπροστά από τα γραφεία της εταιρείας. Από πίσω οι “πράσινοι” Ματατζήδες και ακόμα πιο πίσω στελέχη της εταιρείας και ασφαλίτες. Για να μην προκαλέσουμε επίθεση μπήκαμε μπροστά οι γυναίκες και τους ζητήσαμε να μας αφήσουν να περάσουμε. Απόλυτη άρνηση. Είμασταν εκεί μπροστά στις ασπίδες φωνάζοντας συνθήματα και προσπαθώντας να μιλήσουμε στους ανέκφραστους αστυνομικούς. Είμαστε οι γυναίκες, οι μανάδες, οι αδελφές και οι κόρες σας και είμαστε εδώ για να προστατεύσουμε τον τόπο μας. Αγωνιζόμαστε για παιδιά μας και για το αύριο. Γιατί μας χτυπάτε; Εσείς τι θα πείτε στα δικά σας παιδιά;
Στα δεξιά μας, σε απόσταση μικρότερη από είκοσι μέτρα από εμάς και από το μπλόκο, άναψε μια φωτιά μέσα στο δάσος. Ένα πυροσβεστικό που ήταν πίσω από την αστυνομία πήγε να τη σβήσει και πολλές από τις γυναίκες έτρεξαν να βοηθήσουν κι αυτές. Αυτό που είδαν ήταν ότι τα ξύλα ήταν στοιβαγμένα σε σωρό, έτοιμα από πριν για να τους βάλει κάποιο χέρι φωτιά. Βγάζει μάτι η προβοκάτσια. Η γυναίκα που το λέει αυτό στο βίντεο είναι τώρα στο νοσοκομείο του Πολυγύρου, γιατί τα ΜΑΤ της σακάτεψαν το πόδι.
Κάποια στιγμή, όταν κόντευε να πέσει το βράδυ, η διοίκηση της αστυνομίας αποφάσισε ότι ήταν ώρα να τελειώνει μαζί μας και άρχισε η επίθεση. Μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν υπήρχε απολύτως καμμία πρόκληση από τη δική μας πλευρά, ούτε μία πέτρα. Εκτοξεύοντας τεράστιες ποσότητες δακρυγόνων και ουρλιάζοντας “καριόλες” και “πουστράκια”, άρχισαν να κυνηγάνε τους διαδηλωτές χτυπώντας άγρια όσους έμεναν πίσω. Δεν μπορούσα να τρέξω και μπήκα μέσα στο δάσος. Μπήκαν όμως και αυτοί μέσα στο δάσος και βρέθηκα να είμαι μπρούμυτα πάνω στα φύλλα, μέσα σε ένα σύννεφο από δακρυγόνα, με αφηνιασμένους Ματατζήδες να τρέχουν κι από δεξιά κι απο αριστερά μου. Με είδαν, δε με είδαν, δεν ξέρω, πάντως γλύτωσα. Τους άφησα να περάσουν, πήγα λίγο παρακάτω κι ανέβηκα σ’ένα αγροτικό αυτοκίνητο που μαζευε κόσμο και κατέβαινε προς τα κάτω. Στο ίδιο αυτοκίνητο ανέβηκε και σωριάστηκε στην καρότσα σφαδάζοντας από τον πόνο ένα νέο παιδί, άσχημα χτυπημένο στα πλευρά.
Το άγριο κυνηγητό συνεχίστηκε για τουλάχιστον δυο χιλιόμετρα. Αυτοκίνητα δικά μας ανεβοκατέβαιναν στο βουνό για να κατεβάσουν όλους τους διαδηλωτές. Όταν έφτασα κάτω, στο Χοντρό Δέντρο, είδα ότι είχανε ρίξει κάθετα στο δρόμο ένα μεγάλο πεύκο και του είχανε βάλει φωτιά για να εμποδίσουν την επίθεση από την άλλη δύναμη των ΜΑΤ που περίμενε από τη μεριά του Παλαιοχωρίου. Αν λυπήθηκα για το ένα δέντρο; Όχι φυσικά. Λυπάμαι, κλαίω, για τα δεκάδες χιλιάδες δέντρα που κόβει επάνω στο βουνό η καλή εταιρεία που προστατεύουν τα ΜΑΤ. Σήμερα το πρωί διάβασα στο μπλογκ των υποστηρικτών της εταιρείας τον εξής υποκριτικό τίτλο: ΣΟΚ! “ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ” ΑΚΤΙΒΙΣΤΕΣ ΕΚΟΨΑΝ ΚΑΙ ΕΚΑΨΑΝ ΔΕΝΤΡΟ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑ ΣΤΙΣ ΣΚΟΥΡΙΕΣ . Δεν τους είδα να “σοκάρονται” από τη σφαγή των δέντρων που γίνεται τώρα στις Σκουριές, ούτε από τα τέσσερα μεγάλα δέντρα που έκοψε η εταιρεία για να εμποδίσει την πρόσβαση των διαδηλωτών στις Σκουριές, στην πορεία μας στο βουνό τον περασμένο μήνα.
Βρισκόμασταν συγκεντρωμένοι στο Χοντρό Δέντρο και περιμέναμε να βεβαιωθούμε ότι είχαν επιστρέψει σώοι από το βουνό όλοι οι δικοί μας, όταν είδαμε ΜΑΤ να κατεβαίνουν τρέχοντας από το δασικό δρόμο, τον ίδιο από τον οποίο είχαμε κατεβεί κι εμείς. Η πρώτη αντίδραση ήταν έκπληξη: πώς πρόλαβαν και κατέβηκαν από το βουνό αφού ήταν από πίσω μας και για να φτάσουν στο Χοντρό Δέντρο θα έπρεπε να έρθουν με τις κλούβες; Αργότερα μάθαμε ότι αυτά ήταν “φρέσκα”, ξεκούραστα ΜΑΤ, που είχαν περάσει μέσα από τη Μεγάλη Παναγία και έφτασαν πάνω από το Χοντρό Δέντρο από άλλο δασικό δρόμο.
Αυτή είναι και η τελευταία εικόνα που έχει καταγράψει η κάμερα μου. Τα ΜΑΤ να κατηφορίζουν τρέχοντας. Αυτό που ακολούθησε δεν περιγράφεται. Σα λυσσασμένα σκυλιά χύμηξαν πάνω στον κόσμο που προσπαθούσε να μπει στα αυτοκίνητα και να φύγει, πετώντας δακρυγόνα και χτυπώντας αδιακρίτως. Ποδοπατούσαν ανθρώπους, τραβούσαν γυναίκες από τα μαλλιά, χτυπούσαν με τα γκλομπς πάνω σε χέρια, πόδια, πλάτες. Τα αυτοκίνητα κινούνταν πολύ αργά γιατί ήταν πάρα πολλά και υπήρχαν και πάρα πολλοί πεζοί. Μέσα στον πανικό πολλοί τρακάρανε μεταξύ τους. Οι μαινόμενοι Ματατζήδες τρέχανε ανάμεσα στα αυτοκίνητα, τα χτυπούσαν με τα γκλομπς, σπάγανε τζάμια, ανοίγανε τις πόρτες και τραβούσαν τους ανθρώπους έξω, τους πετούσαν κάτω, τους κλωτσούσαν. Ματατζής άνοιξε την πόρτα του αυτοκινήτου μου και μου φώναξε “Μασκούλα ε; Καριόλα!”, επειδή είχα στο μέτωπο μια χάρτινη μάσκα χειρουργείου κι άπλωσε το χέρι του να με τραβήξει έξω. Τράβηξα την πόρτα, έβαλα την ασφάλεια και περίμενα να αρχίσει να χτυπάει το αμάξι, αλλά αυτός είχε ήδη φύγει και χτυπούσε άλλο αμάξι.
Είδα με τα μάτια μου μπάτσο να σπάει τζάμι και να πετάει δακρυγόνο ΜΕΣΑ ΣΕ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ. Όλο το εσωτερικο ήτανε μαύρο από τους καπνούς, καπνοί έβγαιναν από τα κλειστά παράθυρα και οι μπάτσοι τράβηξαν έξω τον οδηγό και τον σάπισαν στο ξύλο. Όπως έμαθα, το ίδιο έκαναν και σε άλλα αυτοκίνητα. Ένας οδηγός που του πετάξαν δακρυγόνο μέσα στο αυτοκίνητο, έχασε τον έλεγχο και χτύπησε Ματατζή. Ο άνθρωπος αυτός είναι σήμερα κατηγορούμενος στο αυτόφωρο για “βαριά σωματική βλάβη” του Ματατζή!
Η εντολή προφανώς ήταν “ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ!” και το μήνυμα προφανές: “ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΛΜΗΣΟΥΝ ΝΑ ΞΑΝΑΠΑΤΗΣΟΥΝ ΣΤΟ ΒΟΥΝΟ”. Ο στόχος δεν ήταν απλά να διαλύσουν τη διαδήλωση, αυτό το έχουν ξανακάνει, δακρυγόνα και πλαστικές σφαίρες είναι υπεραρκετά απέναντι σε ανθρώπους που δεν είναι εξοπλισμένοι να τα αντιμετωπίσουν. Η επίθεση των ΜΑΤ στους διαδηλωτές που έφευγαν ήταν οργανωμένο δολοφονικό σχέδιο, δεν υπάρχει άλλος τρόπος να το περιγράψω, αν αυτά τα αφιονισμένα κτήνη είχαν όπλα είναι σίγουρο ότι θα τα είχαν χρησιμοποιήσει.
Έγιναν 15 συλλήψεις, τυχαίες συλλήψεις, δηλαδή όποιον κατάφερναν να πιάσουν. Το βράδυ στον Πολύγυρο, ο Διοικητής της Αστυνομίας, Ταξίαρχος κ. Παπουτσής, πήγε στο Νοσοκομείο Πολυγύρου όπου βρίσκονταν πολλοί από τους χτυπημένους διαδηλωτές και ζητούσε ονόματα. Οι γιατροί, προς τιμήν τους, επικαλέστηκαν το ιατρικό απόρρητο και δεν έδωσαν ονόματα. Χούντα.
Η λέξη “Χούντα” δεν έρχεται τυχαία στο μυαλό. Σήμερα δικάζονται στον Πολύγυρο οι 15 συλληφθέντες με την αυτόφωρη διαδικασία και με την κατηγορία της “στάσης”, δηλαδή της βίας κατά του Κράτους. Άρθρο 170 του Ποινικού Κώδικα. Η κατηγορία αυτή έχει να απαγγελθεί από την εποχή της Χούντας.
Στάση; Στάση εναντίον του Κράτους; Είναι η ιδιωτική εταιρεία το “Κράτος”; Είναι ο Μπόμπολας το “Κράτος”;
Τότε ένοχοι αυτού του εγκλήματος είμαστε όλοι. Οι 2500 άνθρωποι που ήμασταν χθες στις Σκουριές και η πλειοψηφία των κατοίκων της περιοχής μας που, αντίθετα από ότι λέει η προπαγάνδα, είναι ενάντια στα σχέδια της εταιρείας. Όλοι οι άνθρωποι που γνωρίζουν για το έγκλημα που πάει να γίνει, συμπαραστέκονται στον αγώνα μας και αν βρίσκονταν στη Χαλκιδική θα ήταν σίγουρα μαζί μας στο βουνό. ΟΛΟΙ.
Αν αυτό είναι το “Κράτος” μας, τότε ναι, είμαστε όλοι ένοχοι “στάσης”.
The Sound of Everything Deep & Deepsoul Kollektiv presents GIOM
@ sixx – 1st november
Σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα ο Giom έγινε ένα από τα πιο
αναγνωρίσιμα ονόματα ως παραγωγός και DJ της Deep House σκηνής. Η
μουσική του βρίσκεται σταθερά στην κορυφή των chart της διεθνής house
σκηνής, βρίσκεται στα top των πωλήσεων καταστημάτων μουσικής και στα
chart από την elite των DJ ανά τον κόσμο, όπως το πρόσφατο remix στον
Hector Couto, Santi Garcia - Let the Music Play feat. Pablo Fierro που
έμεινε στην κορυφη των chart για έξι ολόκληρες εβδομάδες!
Ο Giom γεννήθηκε στo Νιόρ της Γαλλία, τώρα ζει στο Λονδίνο και
ανακαλύφθηκε από την DJ Heather από το MySpace το 2006. Οι πρώτες
κυκλοφορίες του υπογράφηκαν σύντομα σε δισκογραφικές όπως η Amenti
Music, Aroma και Kolour Recordings, παράλληλα με τη δισκογραφική της DJ
Heather, Blackcherry Heather.
Έχει παράξει μουσική για labels όπως η Om Records, Omate και LCG
Music, παράγοντας τόσο Original EPs όσο και remixes για καλλιτέχνες όπως
Fred Everything, Jay-J και LawnChair Generals. Είναι επίσης γνωστός ως
το μισό του σχήματος «Bobby και Klein».
Το 2010 ο Giom ενώθηκε με το label του Ηνωμένου Βασιλείου – “Lost My
Dog” για μια εταιρική σχέση που δημιούργησε μια σειρά από EPs και
remixes, καθώς και όλα τα Lost My Dog events & projects.
Ως DJ, ο Giom είναι τακτικός DJ στο Fabric του Λονδίνου, όπου
μοιράζεται τα deck με τους DJ Sneak, Mark Farina, Fred Everything και JT
Donaldson. Η ποιότητα της μουσικής και των DJ set του, έχουν οδηγήσει
σε μια συνεχόμενη περιοδεία που σημαίνει ότι τα περισσότερα
Σαββατοκύριακα μπορεί να βρεθεί σε clubs της Αυστραλίας, των Ηνωμένων
Πολιτειών και της ηπειρωτικής Ευρώπης.
Εκτός από την Deep House το ταλέντο του Giom επεκτίνεται και ως
επαγγελματίας ντράμερ, ο οποίος γράφει και περιοδεύει με τους Zarif,
τους Nextmen και Kasabian μεταξύ άλλων.
H Deepsoul Kollektiv, ξεκινά τη φετινή σεζόν στο Sixx Club, με
καλεσμένο τον πολυτάλαντο Giom την Πέμπτη1η Νοέμβρη στο Sixx Club μαζί
με τους resident της Deepsoul Kollektiv, Theo Tag & Prosis.
Get your Asses on the Deep Dance Floor and Giom_Yourselves!!
Οι A Place To Bury Strangers, το συγκρότημα που κατάφερε να δημιουργήσει τόσο θόρυβο – μεταφορικά και κυριολεκτικά – με το εκρηκτικό ομώνυμο ντεμπούτο του, επιστρέφουν στην Ελλάδα για τρεις συναυλίες! Λίγο καιρό μετά την κυκλοφορία του τρίτου τους album, ‘’Worship’’ (Dead Oceans / Ιούνιος 2012), οι Νεοϋορκέζοι noise εμφανιστούν στη Θεσσαλονίκη (Παρασκευή 19/10, Club του Μύλου, opening act: The Vipervikings), την Αθήνα (Σάββατο 20/10, Fuzz Live Music Club, opening act: Zebra Tracks) και τη Λάρισα (Κυριακή 21/10, Stage Club, opening act: Jane Doe).
Με βασικές επιρροές που προέρχονται από ονόματα όπως οι Jesus and Mary Chain, My Bloody Valentine, Joy Division, Echo and the Bunnymen, οι APTBSκατόρθωσαν να δημιουργήσουν το δικό τους ατμοσφαιρικό wall of sound, αναμιγνύοντας στοιχεία από το shoegaze, το post punk, το space rock και την ψυχεδέλεια και προκαλώντας φρενίτιδα ενθουσιασμού σε κοινό και κριτικούς.
Ξεκίνησαν το 2001 και μετά από μερικά EPs, αλλά και αλλαγές στη σύνθεση της μπάντας, συστήθηκαν στο ευρύτερο κοινό της Νέας Υόρκης ανοίγοντας μία συναυλία των Brian Jonestown Massacre στο περίφημο Webster Hall, το 2006. Ένα χρόνο αργότερα, κυκλοφόρησε το πρώτο τους album, “A Place To Bury Strangers” (Killer Pimp / Σεπτέμβριος 2007), γνωρίζοντας την ομόφωνη αναγνώριση από το σύνολο του παγκόσμιου μουσικού Τύπου ως ένα από τα καλύτερα της χρονιάς.
Η φήμη τους γιγαντώθηκε ακόμα περισσότερο μέσα από τα liveτους. Με μπροστάρη τον τραγουδιστή / κιθαρίστα Oliver Ackerman (πρώην μέλος των Skywaveκαι ιδρυτή της εταιρείας Death By Audio, η οποία κατασκευάζει χειροποίητα pedal-effects που χρησιμοποιούν μεγάλα ονόματα όπως οι U2, οι Nine Inch Nails και οι Wilco), οι APTBS έγιναν γνωστοί ως “η πιο θορυβώδης μπάντα της Νέας Υόρκης”, δίνοντας μία σειρά από χαοτικά shows, πλημμυρισμένα στο feedback και την ένταση.
Σύντομα, ακολούθησαν περιοδείες στις ΗΠΑ αλλά και ολόκληρο τον κόσμο. Πνευματικά παιδιά του “Psychocandy”, έπαιξαν μαζί με τους Jesus and Mary Chain, ενώ περιόδευσαν και μετους Black Rebel Motorcycle Club, NiN, MGMT. Το πρώτο πέρασμά τους από την Αθήνα ήταν εξίσου… ισοπεδωτικό, με δύο εκπληκτικές βραδιές σε ένα κατάμεστο Rodeo Club, ενώ το 2010 έκλεψαν την παράσταση μαζεύοντας όλο τον κόσμο στη μικρή σκηνή του Synch Festival. Και στις δύο περιπτώσεις, όσοι από το κοινό βρίσκονταν πιο κοντά στη σκηνή πρέπει να ένιωσαν τον αέρα από τους ενισχυτές στο πρόσωπό τους…
Τον Οκτώβριο του 2009, κυκλοφόρησαν το δεύτερο album τους, “Exploding Head”, στη Mute, συνεχίζοντας στα χνάρια της προηγούμενης δουλειάς τους και περιοδεύοντας ασταμάτητα. Φτάνοντας στη φετινή χρονιά, το συγκρότημα παρουσίασε το EP “Onwards To The Wall”, λίγο πριν την κυκλοφορία του ολοκαίνουργιου album τους, “Worship”.
Η τωρινή σύνθεση της μπάντας περιλαμβάνει πλέον τον Oliver Ackerman (κιθάρα / φωνή), τον Dion Lunadon (μπάσο)και τον Robi Gonzalez (drums).
Τις συναυλίες των APTBS θα ανοίξουν τρία εξαιρετικά εγχώρια σχήματα. Οι Vipervikings (Θεσσαλονίκη), οι Zebra Tracks (Αθήνα) και οι Jane Doe (Λάρισα).
Οι Vipervikings είναι ένα πενταμελές electronic indie rock σχήμα που ξεκίνησε να δραστηριοποιείται το 2005, στη Θεσσαλονίκη.
Με επιρροές από την electronica, το post rock και την indie σκηνή, διαμορφώνοντας έναν πολυσύνθετο ήχο που συνδυάζει πρωτόλειους ηλεκτρονικούς ρυθμούς και στοιχεία με ατμοσφαιρικές κιθάρες.
Μέσα από τις αρκετές (πολλές φορές sold out) εμφανίσεις τους, έχουν αποκτήσει τη φήμη ενός πολύ καλού live act. Έχουν κυκλοφορήσει δύο EPs (“The Empire Of Sleep” / 2007, “Megatronic” / 2009) και αυτό τους προηγούμενους μήνες βρίσκονταν στο Los Angeles δουλεύοντας πάνω στην ηχογράφηση του πρώτου του album.
Οι Zebra Tracks είναι ένα δυναμικό indie rock κουαρτέτο από την Αθήνα, το οποίο συνδυάζει post punk και shoegaze pop ήχους, παράλληλα με μια γεμάτη ένταση σκηνική παρουσία.
Μετά από ένα single και ένα EP, κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο album τους, “A Family Picture From… Zebra Tracks” στη Sonic Playground, το 2009, αποσπώντας εξαιρετικές κριτικές. Ακολούθησαν πολλές εμφανίσεις σε festivals (σε Ελλάδα και Ευρώπη) δίπλα σε ονόματα όπως οι Placebo, Faith No More, Unkle, Yeasayer, Kaiser Chiefs, Television Personalities, Levellers, Long Blondes, Good Shoes, The Chap κ.α.
Τον Ιούλιο του 2012, μετά από δύο digital singles, κυκλοφόρησαν τη δεύτερη ολοκληρωμένη δουλειά τους με τίτλο “Collective Guilt”, αυτή τη φορά για λογαριασμό της ανεξάρτητης Αμερικάνικης Limited Fanfare Records.
Οι Jane Doe δημιουργήθηκαν το 2007 και στα τέλη της ίδιας χρονιάς είχαν έτοιμο το ντεμπούτο album τους με τίτλο "Heaven for Dogs". Τρεις μήνες πριν κυκλοφορήσει επίσημα από την Run Devil Run Records, το συγκρότημα το ανέβασε στο διαδίκτυο και επέτρεψε να το κάνει download ελεύθερα όποιος το ήθελε. 2500 άνθρωποι ανταποκρίθηκαν σε αυτό κάλεσμα.
Για δύο χρόνια, πραγματοποίησαν συναυλίες στις μεγαλύτερες πόλεις της Ελλάδας δίπλα σε γνωστά ονόματα της σκηνής (Μωρά στη Φωτιά, Rosebleed, Fuzzy Nerds, FILM κ.α.) και από το 2010 σχεδιάζουν τον δεύτερο τους δίσκο που ονομάζεται “The Enormous head of king Splendid” ο οποίος αναμένεται να ολοκληρωθεί μέσα στη χρονιά. Γεύση από αυτή τη δουλειά παρουσιάστηκε το 2011 με το EP "Stories about Waves" που επίσης αναρτήθηκε "ελεύθερο" στο internet.
Παρασκευή, 19/10, Club του Μύλου (Αγίου Γεωργίου 56, Θεσσαλονίκη, 2310 551836 / 2310 510081, www.mylos.gr). Οι πόρτες ανοίγουν στις 20:30. Τιμή εισιτηρίου: 20 ευρώ (προπώληση), 23 ευρώ (ταμείο). Διάθεση: Ticket House (Μητροπόλεως 102, τηλ. 2310 264880) και Public (Τσιμισκή 24 – Μητροπόλεως 33, τηλ. 2310 227288).
Σάββατο, 20/10, Fuzz Live Music Club (Πειραιώς 209 & Πατριάρχου Ιωακείμ 1, Ταύρος, Αθήνα, 210 3450817, www.fuzzclub.gr). Οι πόρτες ανοίγουν στις 20:30. Τιμή εισιτηρίου: 20 ευρώ (προπώληση), 23 ευρώ (ταμείο). Διάθεση: Ticket House (Πανεπιστημίου 42, εντός στοάς, τηλ. 210 3608366), Public (Νίκης 1 & Καραγεώργη Σερβίας, Πλ. Συντάγματος, 210 3246210).
Κυριακή, 21/10, Stage Club (Ήρας & Φιλίππου 8, Λάρισα, 2410 253097, www.facebook.com/stage.larissaii).Οι πόρτες ανοίγουν στις 20:30. Τιμή εισιτηρίου: 15 ευρώ (προπώληση), 17 ευρώ (ταμείο). Διάθεση: Βιβλιοπωλείο Παπασωτηρίου (Παπαναστασίου 57, τηλ. 2410 549326).
Η διάθεση εισιτηρίων online γίνεται και για τις τρεις συναυλίες στο www.ticketarena.gr (τηλ. 212 1003788).
Το νέο τεύχος του UrbanStyleMagείναι online! Το εξώφυλλο είναι μία δημιουργία του SimonSilaidiαπό την ομάδα του Designwars.gr
Ως επίσημος χορηγός επικοινωνίας του AmsterdamDanceEvent, το UrbanStyleMag, φιλοξενεί 4 specialUSMdesignedartworksγια
τους αναγνώστες του περιοδικού.
Επίσης θα βρείτε αποκλειστικές συνεντεύξεις της NicoleMoudaber, μία
απο τις πιο δημοφιλής γυναίκες παραγωγούς στην House & Technoσκηνή.
Ο AndreCromιδιοκτήτης της OFFrecordingsμας μιλάει για την δουλειά
του...
και αντίστοιχα οι SquareRoomHeroesμοιράζονται τις σκέψεις τους μαζί μας.
Η Marietta Fafouti το ανερχόμενο ταλέντο της Popαπό
τον Ελλαδικό χώρο μιλάει για την δουλειά της και τα σχέδια της για το μέλλον
όπως και η KarmenZografouγια την ταινία της Buyoutπου προβλήθηκε στο φεστιβάλ Δράμας.
Περιεχόμενα.
Εν αρχή ην Trilliensis
8, NicoleMoudaber
20, SquareRoomHeroes
24, ANDRECROM
28, ΜΑΡΙΕΤΤΑ ΦΑΦΟΥΤΗ 32, TABULARASA
36, NewDawn
44, Να φύγετε... Να πάτε αλλού! 46, ATHENS FOR 24H 50, ΚΑΡΜΕΝ ΖΩΓΡΑΦΟΥ 62,
pierot the clown 70, circus party 74, PASTA BITCH 76, Η Φυσική Εναλλακτική
Θεραπεία κατά του Καρκίνου 80, ΟΙΚΙΑΚΑ ΤΟΞΙΚΑ ΑΠΟΒΛΗΤΑ 82, ART IS HARD ATHENS
84, STREET MODE FESTIVAL 90, ADE 2012 96, KOSTAS TSOCLIS 98, OX 108, I’M HERE
CRETA 110
Μπορείτε να το καταλάβεται πότε ο Nick Warren βρίσκετε στα decks. Η μουσική που προέρχετε από αυτόν είναι το τέλειο club mix με τα ρυθμικά percussions και έντονη μουσικότητα, εκρήγνυτε μέσα από τα ηχεία, ταξιδεύοντας όλους με την μελωδία και τους παρασύρει μέσα στον ήχο.
Στο dancefoor, όπου πραγματικά χρειάζεται, το πλήθος βιώνει όλα τα σκαμπανεβάσματα που κάνουν την μουσική του τόσο μοναδική. Νωρίς στο club, θα ακούσετε την δική του deep house εκδοχή, το οποίο διαμορφώνεται, καθώς η διάθεση στο club αλλάζει σταδιακά διαθέσεις, προς σκληρότερες περιοχές, μουσική για εφίδρωση και χάσιμο του εαυτού σας. Γι 'αυτό ο Nick Warren χαίρει τέτοιου σεβασμού, διότι ξέρει πώς να χειρίζεται ένα club, και ένα πλήθος, παραδίδοντας ξανά και ξανά μουσικά μαθήματα. Γιατί είναι αυτό που έχεις όραμα και, εξίσου σημαντικό, την εμπειρία.
Ο Nick, ένας παθιασμένος με τη μουσική που μεγάλωσε με punk, reggae και pop, όπως και τόσοι αλλοι DJS στράφηκε πάνω στη δύναμη της μουσικής house. Ζώντας στο Bristol, έπαιζε μουσική για μερικά χρόνια, πριν αποκτήσει την δική του club βραδιά και τελικά να τραβήξει την προσοχή κάποιων που είχαν το δικό τους συγκρότημα, και του ζήτησαν να εμφανίζεται στις περιοδείες τους πριν απο αυτους, οταν θα πήγαιναν στην Αμερική. Αυτό το group ήταν οι Massive Attack.
Ο ήχος του είναι εντελώς μοναδικός, προέρχεται με τη σφυρηλάτηση σχέσεων με πάρα πολύ καλούς παραγωγούς σε όλο τον κόσμο, τα περισσότερα κομμάτια από το σετ του προέρχονται από νέα.ταλέντα που δεν έχουν ακόμα υπογράψει με δισκογραφικές. Αυτo παρουσιάζεται ακόμα καλύτερα μέσα από τα συνεχή compilations και τις 15νθήμερες ραδιοφωνικές εκπομπές του, τα Soundgarden.
Έχει επίσης αναλάβει σαν ηγετικό στέλεχος της Hope Recordings ως ο τελευταίος κρίκος στην αλυσίδα που του επιτρέπει να εκπροσωπεί τον ήχο που αυτός έχει υπερασπiστεί στο έπακρον.
Ο Nick Warren δεν είναι για να μένει σταθερός, αγαπάει αυτό που κάνει πάρα πολύ για να μένει έτσι, αλλά αυτο το γνωρίζετε ήδη.
Τιμή εισόδου: 15 ευρώ (με ποτό) μέχρι τις 1:30 // 20 ευρώ (με ποτό) μετά τις 1:30 // Τιμή φιάλης: 110 ευρώ (4 άτομα) Για πληροφορίες και κρατήσεις: 2102215122, 6981931626, info@blendathens.com
