Κείμενο. Jenny Giougi
Ανταπόκριση από τις «εργασίες» του εναλλακτικού «συνεδρίου» των «κινημάτων» της Ευρώπης, Alter Summit στις 7 και 8 Ιουνίου στην Αθήνα.
Τα πολλά «» έχουν νόημα γιατί μόνο συνέδριο δεν το ‘λεγες αυτό! Ο σκοπός τέτοιων μαζώξεων είναι να συγκεντρωθούν οργανώσεις, κινήματα και ομάδες που εργάζονται σε κοινά θέματα, να συνάψουν σχέσεις, να ανταλλάξουν απόψεις, εμπειρίες και γνώσεις, αλλά και να αποφασίσουν κοινές δράσεις για το μέλλον. Στην περίπτωση όμως του Alter Summit όλα τα παραπάνω παρέμειναν στη σφαίρα της φαντασίας μας μόνο. Τα ερωτήματα πολλά, οι απαντήσεις λίγες και δυστυχώς αδιαμφισβήτητες.
Εντύπωση μεγάλη έκανε, και προβλημάτισε τις ξένες αντιπροσωπείες η σχεδόν παντελής έλλειψη ελληνικών αποστολών, εκπροσώπων κινημάτων, οργανώσεων ‘βάσης’ και συνελεύσεων γειτονιάς ( ‘where are the Greeks?’ με ρωτούσαν όλοι).
Η προχειρότητα της διοργάνωσης, οι φρικαλέες παραλείψεις των ελλήνων μεταφραστών, η παρουσία κομματικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ σε όλες σχεδόν τις θεματικές συνελεύσεις και η διαφορετική μεταχείρησή τους από τους (Έλληνες) συντονιστές σε συνδυασμό με την αλαζονική συμπεριφορά τους κατά τη διάρκεια των εργασιών με παρεμβάσεις, καταστρατήγηση των κανόνων εις βάρος άλλων ομιλητών –ήταν όλα σημάδια της απειρίας διάδρασης με ακτιβιστές, αντί για τις δομές διεξαγωγής πολιτικού συνεδρίου κάποιου κόμματος.
Καταλήξαμε να μαζευτούμε και ‘να λέμε τον πόνο μας’ ο ένας στον άλλο, παρουσιάζοντας τα χιλιοειπωμένα, χωρίς δυνατότητα διεξαγωγής ουσιαστικού διαλόγου και δημιουργικής συζήτησης. Το όλο πράγμα έμοιαζε με αναβίωση της πλατείας των αγανακτισμένων αλλά σε κινηματικό επίπεδο! Και βέβαια μέσα σε όλα αυτά πώς να μην αναφέρω την παρουσία των υπερ-επαναστατών, των θεματοφυλάκων του Che και του Fidel, των Νο.1 Ελληνικών συμβόλων της κοινωνικής εξέγερσης: τις ΟΛΜΕ, ΑΔΕΔΥ και ΓΣΕΕ…
Ήταν εκεί και οι εργαζόμενοι της ‘αλληλεγγύης για όλους -solidarity4all’ (κατά δική τους ομολογία χρηματοδοτούμενοι από τα ταμεία του ΣΥΡΙΖΑ) –ενός από τους ‘διοργανωτές’ του συνεδρίου από ελληνικής πλευράς, οι οποίοι παρά τις, εδώ και καιρό, εκκλήσεις να σταματήσουν το πατρονάρισμα του ελληνικού κινήματος στο σύνολό του, συνεχίζουν απτόητοι να λανσάρονται στους ξένους ως οι πατεράδες κάθε αντιστασιακής και αλληλέγγυας δράσης στο ελληνικό στερέωμα και να μαζεύουν χρήματα εξ ονόματός των! Χαρακτηριστικό ήταν ότι κάθε φορά που κάποιος από αυτούς έπαιρνε τον λόγο πάντα μιλούσε για τα κοινωνικά ιατρεία, τα Χωρίς Μεσάζοντες, τις συνελεύσεις γειτονιών, αφήνοντας να υπονοηθεί ότι αποτελούν κομμάτι τους, χωρίς ποτέ να αναφέρουν κάποια δική τους δράση ή επίτευγμα.
Το ’kapeloma4all’ όμως μέσω του Alter Summit επεκτάθηκε πέρα από τον ελληνικό αλληλέγγυο ακτιβισμό και στα ξένα ύδατα δίνοντας αρχικά ην εντύπωση ότι είναι οι άξιοι αντιπρόσωποι όλων μας. Οι αχνές φωνές αντίδρασης σε αυτή την ‘ομορφιά’ που προσφάτως άρχισαν να ταξιδεύουν και εκτός συνόρων, ήρθαν να ακουμπήσουν επάνω στην κραυγαλέα απουσία Ελλήνων στο συνέδριο, και ενόχλησαν τους ξένους οι οποίοι άρχισαν πλέον να καταλαβαίνουν ότι ο εμπαιγμός του ‘πατέρα των κινημάτων ΣΥΡΙΖΑ’ τους πήρε κι αυτούς αμπάριζα. Αυτοί περίμεναν να συναντήσουν όλο τον ελληνικό ακτιβισμό και αντ’ αυτού τα λέγανε πριβέ με τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ! Αυτό ήταν το ‘Εναλλακτικό Συνέδριο των Ευρωπαϊκών Κινημάτων από τη μια και του ΣΥΡΙΖΑ από την άλλη’.
Είναι λυπηρό σε τέτοιους καιρούς (να αναγκαζόμαστε) να τρωγόμαστε μεταξύ μας θα μου πεις, αλλά τέτοιες πρακτικές χειραγώγησης από κάποιο πολιτικό κόμμα –οποιοδήποτε και αν είναι αυτό, είναι χαρακτηριστικές της παλιάς ενέργειας που αποσκοπεί σε στόχους που δε μας αφορούν πια. Ας θυμηθούμε άλλωστε ότι μέχρι τον Ιούνιο του 2012 το σύνθημα ήταν ‘αλλαγή του πολιτικού συστήματος’ και ‘άμεση δημοκρατία’ ενώ μετά υποβαθμίστηκε σε ‘αριστερή κυβέρνηση στην εξουσία’.
Όσοι έχουν μπει στον χορό της δημιουργίας αναχωμάτων απέναντι στην κρίση και τη λιτότητα τα τελευταία χρόνια, το κάνουν μέσα από ώριμη σκέψη, και με κόστος προσωπικό. Είναι συνειδητοποιημένοι σε αυτό που κάνουν και αποφασισμένοι να βρουν μόνοι τις λύσεις μακριά από λογικές αναθέσεων, ειδικών, επιδοτήσεων και εξαρτησιακών σχέσεων. Είναι για όλους αυτούς λοιπόν που είναι απαραίτητο πια να βγούμε και να φωνάξουμε επιτέλους: «ο αυτοκράτορας είναι γυμνός!»
Links:
http://www.youtube.com/watch?v=R7k2wnkt1sw&feature=youtu.be
Ανταπόκριση από τις «εργασίες» του εναλλακτικού «συνεδρίου» των «κινημάτων» της Ευρώπης, Alter Summit στις 7 και 8 Ιουνίου στην Αθήνα.
Τα πολλά «» έχουν νόημα γιατί μόνο συνέδριο δεν το ‘λεγες αυτό! Ο σκοπός τέτοιων μαζώξεων είναι να συγκεντρωθούν οργανώσεις, κινήματα και ομάδες που εργάζονται σε κοινά θέματα, να συνάψουν σχέσεις, να ανταλλάξουν απόψεις, εμπειρίες και γνώσεις, αλλά και να αποφασίσουν κοινές δράσεις για το μέλλον. Στην περίπτωση όμως του Alter Summit όλα τα παραπάνω παρέμειναν στη σφαίρα της φαντασίας μας μόνο. Τα ερωτήματα πολλά, οι απαντήσεις λίγες και δυστυχώς αδιαμφισβήτητες.
Εντύπωση μεγάλη έκανε, και προβλημάτισε τις ξένες αντιπροσωπείες η σχεδόν παντελής έλλειψη ελληνικών αποστολών, εκπροσώπων κινημάτων, οργανώσεων ‘βάσης’ και συνελεύσεων γειτονιάς ( ‘where are the Greeks?’ με ρωτούσαν όλοι).
Η προχειρότητα της διοργάνωσης, οι φρικαλέες παραλείψεις των ελλήνων μεταφραστών, η παρουσία κομματικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ σε όλες σχεδόν τις θεματικές συνελεύσεις και η διαφορετική μεταχείρησή τους από τους (Έλληνες) συντονιστές σε συνδυασμό με την αλαζονική συμπεριφορά τους κατά τη διάρκεια των εργασιών με παρεμβάσεις, καταστρατήγηση των κανόνων εις βάρος άλλων ομιλητών –ήταν όλα σημάδια της απειρίας διάδρασης με ακτιβιστές, αντί για τις δομές διεξαγωγής πολιτικού συνεδρίου κάποιου κόμματος.
Καταλήξαμε να μαζευτούμε και ‘να λέμε τον πόνο μας’ ο ένας στον άλλο, παρουσιάζοντας τα χιλιοειπωμένα, χωρίς δυνατότητα διεξαγωγής ουσιαστικού διαλόγου και δημιουργικής συζήτησης. Το όλο πράγμα έμοιαζε με αναβίωση της πλατείας των αγανακτισμένων αλλά σε κινηματικό επίπεδο! Και βέβαια μέσα σε όλα αυτά πώς να μην αναφέρω την παρουσία των υπερ-επαναστατών, των θεματοφυλάκων του Che και του Fidel, των Νο.1 Ελληνικών συμβόλων της κοινωνικής εξέγερσης: τις ΟΛΜΕ, ΑΔΕΔΥ και ΓΣΕΕ…
Ήταν εκεί και οι εργαζόμενοι της ‘αλληλεγγύης για όλους -solidarity4all’ (κατά δική τους ομολογία χρηματοδοτούμενοι από τα ταμεία του ΣΥΡΙΖΑ) –ενός από τους ‘διοργανωτές’ του συνεδρίου από ελληνικής πλευράς, οι οποίοι παρά τις, εδώ και καιρό, εκκλήσεις να σταματήσουν το πατρονάρισμα του ελληνικού κινήματος στο σύνολό του, συνεχίζουν απτόητοι να λανσάρονται στους ξένους ως οι πατεράδες κάθε αντιστασιακής και αλληλέγγυας δράσης στο ελληνικό στερέωμα και να μαζεύουν χρήματα εξ ονόματός των! Χαρακτηριστικό ήταν ότι κάθε φορά που κάποιος από αυτούς έπαιρνε τον λόγο πάντα μιλούσε για τα κοινωνικά ιατρεία, τα Χωρίς Μεσάζοντες, τις συνελεύσεις γειτονιών, αφήνοντας να υπονοηθεί ότι αποτελούν κομμάτι τους, χωρίς ποτέ να αναφέρουν κάποια δική τους δράση ή επίτευγμα.
Το ’kapeloma4all’ όμως μέσω του Alter Summit επεκτάθηκε πέρα από τον ελληνικό αλληλέγγυο ακτιβισμό και στα ξένα ύδατα δίνοντας αρχικά ην εντύπωση ότι είναι οι άξιοι αντιπρόσωποι όλων μας. Οι αχνές φωνές αντίδρασης σε αυτή την ‘ομορφιά’ που προσφάτως άρχισαν να ταξιδεύουν και εκτός συνόρων, ήρθαν να ακουμπήσουν επάνω στην κραυγαλέα απουσία Ελλήνων στο συνέδριο, και ενόχλησαν τους ξένους οι οποίοι άρχισαν πλέον να καταλαβαίνουν ότι ο εμπαιγμός του ‘πατέρα των κινημάτων ΣΥΡΙΖΑ’ τους πήρε κι αυτούς αμπάριζα. Αυτοί περίμεναν να συναντήσουν όλο τον ελληνικό ακτιβισμό και αντ’ αυτού τα λέγανε πριβέ με τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ! Αυτό ήταν το ‘Εναλλακτικό Συνέδριο των Ευρωπαϊκών Κινημάτων από τη μια και του ΣΥΡΙΖΑ από την άλλη’.
Είναι λυπηρό σε τέτοιους καιρούς (να αναγκαζόμαστε) να τρωγόμαστε μεταξύ μας θα μου πεις, αλλά τέτοιες πρακτικές χειραγώγησης από κάποιο πολιτικό κόμμα –οποιοδήποτε και αν είναι αυτό, είναι χαρακτηριστικές της παλιάς ενέργειας που αποσκοπεί σε στόχους που δε μας αφορούν πια. Ας θυμηθούμε άλλωστε ότι μέχρι τον Ιούνιο του 2012 το σύνθημα ήταν ‘αλλαγή του πολιτικού συστήματος’ και ‘άμεση δημοκρατία’ ενώ μετά υποβαθμίστηκε σε ‘αριστερή κυβέρνηση στην εξουσία’.
Όσοι έχουν μπει στον χορό της δημιουργίας αναχωμάτων απέναντι στην κρίση και τη λιτότητα τα τελευταία χρόνια, το κάνουν μέσα από ώριμη σκέψη, και με κόστος προσωπικό. Είναι συνειδητοποιημένοι σε αυτό που κάνουν και αποφασισμένοι να βρουν μόνοι τις λύσεις μακριά από λογικές αναθέσεων, ειδικών, επιδοτήσεων και εξαρτησιακών σχέσεων. Είναι για όλους αυτούς λοιπόν που είναι απαραίτητο πια να βγούμε και να φωνάξουμε επιτέλους: «ο αυτοκράτορας είναι γυμνός!»
Links:
http://www.youtube.com/watch?v=R7k2wnkt1sw&feature=youtu.be
